روش تعیین پایداری نسبی زیرلایه های الکترونی با قاعده کلچکووسکی

روش تعیین پایداری نسبی زیرلایه های الکترونی با قاعده کلچکووسکی

 

همانگونه که می دانیم بر اساس اصل آفبا، الکترون ها بر اساس پایداری زیرلایه های الکترونی در آن ها قرار می گیرند. خب سوالی که مطرح میشه اینه که ترتیب پر شدن این زیرلایه ها به چه صورتی است.

 

قاعده کلچکووسکی

قاعده کلچکووسکی برای تعیین پایداری نسبی ترازهای انرژی (زیرلایه های الکترونی) به کار می رود. این قاعده را در دو نکته برایتان توضیح می دهم:

نکته اول:

قاعده کلچکووسکی بیان می کند که ترازی که مجموع n + l در مورد آن کوچکتر باشد، پایدارتر است (توجه داشته باشید که n عدد کوانتومی اصلی است که فاصله تراز انرژی تا هسته را مشخص می کند و l عدد کوانتومی فرعی است که نفوذ تراز فرعی را معین می کند. مقادیر l برای اوربیتال های s و p و d و f به ترتیب برابر ۰ و ۱ و ۲ و ۳ است).

بر این اساس تراز فرعی ۴s از تراز فرعی ۳d پایدارتر است و الکترون ابتدا وارد زیرلایه ۴s می شود. (دقت داشته باشید که با ورود الکترون به تراز ۳d، سطح انرژی آن پایینتر از ۴s قرار می گیرد و به همین خاطر است که در مسئله یونش، الکترون ابتدا از تراز ۴s برداشته می شود).

نکته دوم:

چنانچه در مورد دو تراز مجموع n + l یکسان باشد، ترازی که مقدار n آن کوچکتر است پایدارتر می باشد. به همین دلیل تراز ۳d از تراز ۴p پایدارتر است.

 

دکتر مهدی نباتی

 

 

 

تدریس خصوصی و گروهی شیمی دبیرستان و کنکور در تهران