این عبارت عصاره هایی را پوشش میدهد که در گیاه موجود نبوده و یا حتی پس از زخمی نمودن آن نیز تشکیل نمیشوند بلکه توسط استخراج با حلال (غالبا آب) از گیاهان یا قسمتهایی از گیاهان به دست آمده و سپس تغلیظ میگردند. بارزترین مثال این گروه عصاره شیرین بیان میباشد.
شیرین بیان
ریشه های تازه برداشته شده گیاه Glycyrrhiza E که حداقل ۴ ساله باشند شسته شده و پس از تقسیم به قطعات کوچکتر در آب به صورت یک خمیر نرم فیبری درمی آیند. پس از جوشانیدن در حدود ۱۵ ساعت آبکش و فشرده میشود. مواد جاذب رسوب نموده و مایع روئی شفاف جدا میشود. این مایع در ظروف مسطح بر روی شعله ملایم تغلیظ شده و توده حاصل به داحل قالبهای لوله ای ریخته میشود و اینها توسط سازنده مهر میشود و پس از خشک شدن در هوا با مالش دادن محلول شیرین بیان بر سطح آن براق شده و سپس بسته بندی میگردند. در صورت استفاده از روشهای مدرنتر تولید، ماده استخراج شده، امروزه غالبا تحت خلا تغلیظ میگردد.