Iranian Chemist شیمیدان ایرانی
مریم دلیر نویسنده جوان و خوش ذوقی است که چهارمین اثر او به نام فصل سکوت از سوی انتشارات شادان به چاپ رسیده است. این اثر در مدت کوتاهی مورد توجه عرصه ادبیات به ویژه دوستداران حوزه رمان قرار گرفته است.
فصل سکوت ماجرای جوانی کردن نسلی است که متفاوت از تمام دوران ها رشد کرده اند و به عبارتی نسل سوخته نام گرفته اند. نسلی که همیشه اجبار به سکوت داشتند. دخترها و پسرهایی که عشق را دلشان پنهان کردند و روابطی هر چند سالم را پشت دیوارها حفظ کرده اند. ماجرای دختری متولد دهه ۶۰ و پسری متولد دهه ۵۰ که در روابط معلم و شاگردی و یا به عبارتی اشتاد و دانشجویی به عشقی عمیق دچار می شوند و فراز و فرودهایی احساسات آنها را درگیر میکند. این داستان در بستر زمان خودش پهن شده تا شاید به این ترتیب نسلها به هم نزدیک شوند و بهتر یکدیگر را درک کنند.
شرایط جوانی و به اصطلاح جوانی کردن در فاصله این سالهاچنان متفاوت شده است که اگر پدر و مادر آن دوره از خاطراتشان برای فرزند جوان امروزشان بگویندشاید به نظر باورپذیر نباشد. در حقیقت دغدغه های متفاوت این دو نسل چنان از هم دور شده است که هر چه بیشتر اصرار بر فهماندن آن می کنی بیشتر دور می شوی. بهتر است خاطرات عاشقانه مان را برای هم نسلان خود نگه داریم و به امروزیها کمتر توضیح بدهیم. شاید این گونه کمتر با حس ترحم به تو نگاه بکنند و هیچ وقت هم ندانند که تو فرزند سکوت بوده ای و هستی.
نویسنده به خوبی تجربه آن سالها را در قالب رمان به مخاطب خود منتقل می کند شاید هم یکی از مهمترین کارکردهای رمان همین ترسیم حس و حال ممکن زمان و مکان است به کسانی که کوچکترین قرابتی با آن شرایط نداشته و ندارند و داستانش را در بستر لازم می گسترد، مخاطبان را به آن زمان پرتاب می کند و وادارشان می سازد تا با قصه همراه شوند. این گونه است که می توان فاصله نسلها را از هم کم کرد و حس نزدیکتری به آنان داد تا کمی بهتر یکدیگر را درک کنند.
