آخرین خبرها

نقش گیرنده HER2 در انواع سرطانها

گیرنده فاکتور رشد اپیدرمال انسانی نوع 2

در سلول های طبیعی، HER2 نقش مهمی در تمام مراحل پیشرفت سلولی ایفا می­کند. جهش و بیان بالای این گیرنده بطور مستقیم می­تواند باعث ایجاد سرطان و به دنبال آن متاستاز شود. اگرچه جهش ژن neu برای ایجاد سرطان لازم است، به نظر می رسد که HER2 انسانی از طریق بیان بالای ژن این گیرنده باعث ایجاد سرطان می شود. در سرطان­های انسانی، این گیرنده در سرطان­های سینه، رحم، پروستات و معده بیان بالا پیدا می­کند.

نقش HER2 در سرطان سینه

بیان بالای این گیرنده نوع ۲ معمولا در پیام رسانی­های بزرگ سلولی و برای ۲۵% از همه موارد سرطان سینه اتفاق می­افتد. این معمولا با بیشترین رشد فنوتیپ­های تومور، بیشترین احتمال درگیری­های گره لنفاوی و افزایش مقاومت به درمان اندوکرین در ارتباط است. سرعت زنده ماندن و زمان برگشت برای بیمارانی با سرطان سینه که دارای این گیرنده می­باشند، کوتاهتر از بیمارانی هست که بیان بالای این گیرنده را ندارند. نتایج برون تنی نشان داد که جلوگیری از بیان این گیرنده، مرگ سلولی را در سلول های سرطانی سینه القاء می­کند. بنابراین این گیرنده یک هدف منطقی هم برای درمان و هم برای تصویربرداری می­باشد. در سال ۱۹۸۸ آنتی بادی انسانی مونوکلونال (تراستوزومب) بر ضد این گیرنده مورد تایید قرار گرفت که به منظور درمان بیماران دارای سرطان سینه با این گیرنده، مورد استفاده قرار گرفت. همه نتایج نقش این گیرنده را در رشد سلولی و ضد مرگ سلولی در سرطان های سینه دارای این گیرنده نشان می­دهد.

نقش HER2 در سرطان معده

سرطان معده، دومین سرطان شایع در جهان می­باشد که باعث مرگ و میر می­شود. اولین توصیف در مورد بیان بالای این گیرنده در سرطان معده در سال ۱۹۸۶ گزارش شد. از آن پس، شواهد گردآوری شده ارتباط بیان بالای این گیرنده را با تشخیص ضعیف نشان داد. سرعت زیاد بیان بالای این گیرنده در سرطان معده در گستره وسیعی تخمین زده شده است (۲۲%) که تقریبا مشابه با سرطان سینه می باشد. بر خلاف دیگر سرطان­ها، سرعت بیان این گیرنده در سرطان معده تغییر می­کند بر اساس محل تومور. برای مثال، در تومورهای تقاطع گاستروازوفاژیل در مقایسه با تومورهای گاستریک سرعت بیان بالاتری نشان داده شده است. تراستوزومب نیز در درمان سرطان معده همانند سرطان سینه موثر است و در مقایسه با شیمی درمانی باعث افزایش زمان زنده مانده سلول­ها از ۱۱ ماه تا ۱۳ ماه می­شود. در واقع سرطان معده دومین سرطان در جهان می باشد که تراستوزومب در درمان آن موثر است.

نقش HER2 در سرطان رحم

بیان بالای این گیرنده در سرطان رحم از ۹% تا ۳۶% در همه موارد تغییر می کند. نقش گیرنده HER2 در سرطان رحم کمتر از سرطان سینه مشخص شده است. در تحقیقاتی که انجام شده، مشخص شده که بیان بالای این گیرنده در مراحل پیشرفته سرطان رحم آشکار می­شود. بیان بالای این گیرنده در سلول­های سرطان رحم منجر به رشد سریع تر سلول ها، توانایی بالاتر در بازسازی DNAو تشکیل کلونی می­شود. در سلول­های سرطان رحم یک هم پوشانی میان HER2 و گیرنده استروژن شناسایی شده است. اثبات شده است که استروژن می­تواند فسفریله شدن HER2 را القاء کند و یکسری مسیر سیگنالینگ مربوط به آن را آغاز کند. بر اساس این مشاهدات، آنتی بادی پرتوزومب که بلاک کننده دیمریزاسیون این گیرنده می باشد، می تواند تغییرات ایجاد شده توسط استروژن را برگرداند.

نقش HER2 در سرطان پروستات

این گیرنده همچنین نقش مهمی را در سرطان رحم ایفا می­کند و تلاشهای زیادی برای تخمین بیان بالای این گیرنده در سرطان رحم انجام شده است. استفاده از آنتی بادی هدفمند این گیرنده اثر بسیار کمی برروی سرطان پروستات در فاز ۲ کلینیکالی داشته است. یک توصیف ممکن برای این موضوع این است که این گیرنده در این بیماران دارای بیان بالا نبوده است. با این اوصاف شواهد نقش حدواسط کلیدی این گیرنده را در بازگشت سرطان پروستات که مقاوم به هورمون هستند و تومورهای غیروابسته به آندروژن که همگی نشان دهنده پیشرفت سرطان پروستات می­باشد نشان می­دهند. در واقع بیان بالای گیرنده HER2 گیرنده آندروژن و رشد غیروابسته به هورمون را درسلول­های سرطانی پروستات افزایش می­دهد. بطور کلی دیمر HER2/HER3 پایداری پروتئین گیرنده آندروژن را افزایش می­دهد و پیوند گیرنده آندروژن را به ناحیه پروموتور ژن مورد هدفش در فعال شدن محیط خالی از آندروژن تقویت می­کند. در نتیجه HER2 به عنوان یک عامل هدفمند در درمان سرطان پروستات مقاوم به هورمون به کار می­رود.

 

نویسنده مقاله: خانم دکتر حمیده صباح نو متخصص داروسازی هسته ای

درباره‌ی Iranian Chemist

حتما ببینید

آموزش داروسازی هسته ای در وبسایت شیمیدان ایرانی توسط خانم دکتر حمیده صباح نو در وبسایت شیمیدان ایرانی

پروتئین نوکلئولین (Nucleolin)

نوکلئولین که C23 نیز نامیده می شود فسفوپروتئین هسته ای و سیتوپلاسمی است که نقش …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

هشتاد + = هشتاد چهار