Iranian Chemist شیمیدان ایرانی
ساده ترین محصولات دارویی گیاهی، دم کردنیها یا انفوزیونهای تهیه شده از یک یا مخلوطی از گیاهان دارویی اند. برخی فارماکوپه هی جدید دستورالعملهای دقیق برای تهیه آنان دربردارند. روش تهیه زیر از متمم I از Helv.VI سال ۱۹۷۳ به عنوان نمونه آورده شده است:
دم کردنیهای گیاهی یا مخلوطهای انفوزیون مخلوطی از گیاهان دارویی به خوبی خرد شده یا خرد نشده گیاهان میباشند که به آنها استخراج شده دارویی گیاهی، روغنهای اتری یا مواد دارویی قابل افزودن میباشد.
به غیر از موارد مذکور در منوگراف، گیاهان دارویی می باید به نحو مناسب تا اندازه ذرات زیر خرد شوند:
- برگها، گلها و سبزیجات: ۵۰۰ میکرومتر
- برگها، گلها و سبزیجات دارای آوندهای برگ با ضخامت بیش از ۳۰۰ میکرومتر: ۳۱۵۰ میکرومتر
- میوه ها، دانه ها، چوب، پوست ریشه و ریزومها: ۳۱۵۰ میکرومتر
میوه ها و دانه های دارای روغنهای اتری در حفره های ترشحی درون گیاه دارویی مانند میوه umbelliferae و Juniper berries قبل از مصرف باید خرد و له شوند.
تمام دم کردنیهای گیاهی در بسته بندیهای دوز منفرد یا در ضمادها می باید دارای اندازه ذره پایه ۱۶۰۰ میکرومتر باشند.
هر استخراج شده دارویی گیاهی یا ماده دارویی که اضافه میشود میباید ابتدا در آب یا اتانول حل شده و توسط افشانه نمودن (Spraying) و یا خیس نمودن (Soaking) به کل مخلوط انفوزیون یا به گیاهان دارویی که در آنها اجزاء اصلی بدین ترتیب تغییر نمی نمایند و یا حداقل تغییرات در اثر حلال را بروز میدهند اضافه شود. حلال سپس توسط تبخیر در درجه محیط و یا حداکثر ۴۰ درجه سانتیگراد جدا میشود.
مخلوطهای دم کردنی، انفوزیون تا حد ممکن میباید یکنواخت باشند. اگر اندکی غیر یکنواخت باشند می باید به خوبی قبل از ارائه با روشی مناسب مجددا مخلوط گردند.
خرد نمودن تا اندازه دلخواه در مقیاس صنعتی غالبا توسط خریدار یا سازنده دارو انجام میشود. فرایندهای مکانیکی در داروخانه فقط هنگامی که داروی گیاهی توسط داروساز ساخته میشود و یا در مورد برخی داروهای خاص مانند دانه بزرک (Linseed) و یا میوه گیاهان چتری (Umbelliferae) و یا سایر میوه های دارای روغن عطری، بدان گونه که در بالا ذکر شده صورت میپذیرد.
آسیابهای صفحه ای دندانه ای که با نام خرد کننده های دانه بزرک نیز شناخته میشوند، و علاوه بر دانه بزرک قادرند میوه چتریها و Juniper berry را خرد نمایند، برای مقادیر کم مناسبند. در مورد داروهای دارای روغنهای اتری به علت از دست رفتن آنها در صورت نگاهداری و در مورد بزرک به علت تمایل به تند شدن (Rancid) محصول خرد شده، فرایند خرد نمودن باید بلافاصله قبل از ارائه صورت پذیرد.
دانه بزرک به علت وجود اجزاء ورم کننده و تشکیل دهنده مخاط به عنوان یک مسهل ملایم مصرف میشود. قابلیت تورم و در نتیجه اثر مسهل بودن زمانی که دانه به صورت کامل مصرف شود جزئی است اما در نتیجه از هم باز شدن (Disintegration) سلولهای خرد شده اجزاء تشکیل دهنده مخاط بهتر عمل نموده و همچنین در اعمال اثر خود توسط روغن بزرک تراوش نموده، یاری میشوند. خرد نمودن دانه باعث ایجاد تماس بین گلوکوسیدهای سیانوژنیک موجود در آنها با آنزیمهای گلوکوسیداز برون سلولی و در نتیجه آزادسازی اسید هیدروسیانیک میشود. با دوزهای عادی دانه بزرک مسمومیت سیانیدی ممکن نیست. خصوصا اینکه آنزیم رها کننده سیانید هیدروژن یا لیناز (Linase) در محیط اسیدی معده غیرفعال میشود و هر مقدار از اسیدهیدروسیانیک که احتمالا تشکیل گردد توسط تیوسیانات مربوطه سمیت زدایی میگردد.
داروها در مقیاس صنعتی تا اندازه ذرات مورد نظر بریده و خرد میشود اگرچه انتقال از یک محدوده نرمی یا ریزی به محدوده دیگر چندان مشخص نیست.
