Iranian Chemist شیمیدان ایرانی
قارچ کشها (Fungicides)
قارچ کشها ترکیباتی هستند که کپکها را نابود نموده و لذا در ممانعت و کنترل بیماریهای گیاهی ناشی از قارچهای مولد بیماری گیاهی (Phytopathogenic) به کار میروند و به عنوان ضد عفونی کننده های قارچ کش برای دانه یا خاک به کار گرفته میشوند.
ضد عفونی کننده های دانه آن را در مقابل بیماریهای قارچی، اندامهای پاتوژن پخش شونده مانند اسپورها (Spores) و Hypheu و Scleratia که به دانه می چسبند یا با آن مخلوط میشوند محافظت می نماید. ضد عفونی خاک بسیار مشکلتر و گرانتر است. گروهی از قارچ کشها با نام قارچ کشهای برگ نیز موجودند که برای محافظت برگها و میوه ها به کار میروند.
موادی که به طور عمده به عنوان قارچ کش به کار میروند عبارتند از دی تیوکارباماتها (Dithiocarbamates)، ترکیبات ارگانو فسفره، مشتقات پیریدین، کربوکسین (Carboxin)، تیابندازول (Thiabendazole) و مشتقات مورفولین (Morpholine). ترکیبات زیر به عنوان قارچ کش در برخی موارد از قرن پیش تا کنون مصرف میشده و هنوز هم استفاده میشود.
- مخلوط بوردو (Bordeaus mixture)، اکسی کلرید مس
- گوگرد کلوئیدی، سولفید باریم
- تیورام ها (Thiurams) و دی تیوکارباماتها
- ترکیبات N- تری هالو متیل تیو-
- ترکیبات نیترو مانند دی کلرو نیترو آنیلین
- ترکیبات دی تیا مانند دی تیا سیکلوهگزانو آنتراکینون
برخی از این ترکیبات دارای قابلیت توأم کشندگی قارچ و کنه میباشند.
