برندگان جایزه نوبل فیزیولوژی/پزشکی سال ۲۰۱۴ چه کسانی بودند؟

برندگان جایزه نوبل فیزیولوژی/پزشکی سال ۲۰۱۴

صد و پنجمین جایزه نوبل پزشکی سال ۲۰۱۴ به صورت مشترک به جان او کی یف آمریکایی، می بریت موزر و ادوارد موزر نروژی برای تحقیقاتی در رابطه با اکتشاف سلولهایی که به سیستمهای مکان یابی در مغز می پردازند، اهدا شد.

می بریت و ادوارد موزر، پنجمین زوجی هستند که با هم موفق به کسب جایزه نوبل شده اند. می بریت یازدهمین زنی است که از زمان آغاز جایزه نوبل تا کنون موفق به کسب جایزه نوبل پزشکی شده است. به گفته داوران، دلیل اهدای این جایزه به دانشمندان برای کمک انها به درک بهتر از فعالیت مغزی و تعیین اینکه مردم چگونه راهشان را پیدا میکنند، بوده است.

جان او کی یف متولد ۱۹۳۹ در شهر نیویورک، دارای مدرک دکتری روانشناسی فیزیولوژیک از دانشگاه مک گیل در مونترال کانادا، محقق و استاد علوم اعصاب و مدیر مرکز مدارهای عصبی و رفتار Welcom Sainsbury در دانشگاه کالج لندن است.

می بریت موزر متولد ۱۹۶۳ در شهر فسناواگ نروژ، محقق عاوم اعصاب و از بنیانگذاران موسسه سیستمهای علوم اعصاب کاولی و مرکز بیولوژی حافظه در دانشگاه علم و فناوری نروژ NTNU است. وی در گذشته در دانشگاه کالج لندن کار کرده، اما در حال حاضر رئیس مرکز محاسبات عصبی در تروندهایم است.

ادوارد موزر نیز متولد ۱۹۶۲ الیوسند نروژ، محقق علوم اعصاب و از بنیانگذاران موسسه سیستمهای علوم اعصاب کاولی و مرکز زیست شناسی حافظه KI/CBM در دانشگاه علم و فناوری نروژ NTNU است. وی در زمان پسادکتری در دانشگاه ادینبورگ برای اولین بار با همسر خود می بریت آشنا شد و سپس به عنوان دانشمند مهمان در آزمایشگاه جان اوکیف در لندن شروع به کار کرد. آنها در سال ۱۹۹۶ به دانشگاه علم و صنعت نروژ در تروندهایم نقل مکان کردند که ادوارد در سال ۱۹۹۸ در آنجا استاد شد. او در حال حاضر مدیر موسسه سیستم اعصاب کاولی در تروندهایم است.

جان اوکیف در سال ۱۹۷۱ میلادی اولین مکانیسم این سیستم را کشف کرد و به نقش هیپوکامپ در تعیین مسیر پی برد. وی این سلولهای عصبی را سیستمهای مکان یابی در مغز نامید.

بیش از سه دهه بعد در سال ۲۰۰۵، می بریت و ادوارد موزر توانستند بخش کلیدی دیگری از سیستم جی پی اس مغز را شناسایی کنند. آنها نوع دیگری از سلول عصبی موسوم به سلولهای شبکه grid cells را کشف کردند که یک سیستم مختصات تولید کرده و موقعیت یابی دقیق و راه گشایی را ممکن می سازد. پژوهش متعاقب آنها نشان داد که چگونه مکان و سلولهای شبکه، تعیین موقعیت و مکان یابی را ممکن می سازد.

نتایج تحقیقات دو محقق نروژی و محقق آمریکایی باعث درک و کشف علت ناتوانی بیماران مبتلا به آلزایمر در عدم تشخیص و گم کردن مسیر موثر خواهد بود. کشفیات اوکیف، می بریت و ادوارد موزر مشکلی را حل کردند که ذهن فلاسفه و دانشمندان را برای قرنها به خود مشغول داشته بود و آن، چگونگی نقشه سازی توسط مغز از محیط اطراف ما و چگونگی شناسایی راهها توسط انسان در محیطهای پیچیده است.