آخرین خبرها

۲۴۸ اسم دخترانه امروزی، با کلاس و زیبا

اسامی دخترانه زیبا و باکلاس

اسامی دخترانه امروزی، با کلاس و زیبا به ترتیب حروف الفبا

 

  1. اَنوشا     
    معنی: بیمرگ و جاویدان
    ریشه: فارسی
  2. اُلگا
    معنی: اولین قدیسه‌ی روسی، همسر و نایب
    ریشه: یونانی
  3. اِلسانا     
    معنی: مثل ایل، مثل مردم ایل و شهر و ولایت، چون خویشان
    ریشه: ترکی
  4. اِلناز
    معنی: مایه افتخار ایل، باعث فخر و تفاخر شهر و ولایت؛ موجب نعمت و رفاه و آسایش
    ریشه: ترکی
  5. اِلیکا      
    معنی: هِل، دانه‌ی معطر گیاهی از تیره‌ی زنجبیل‌ها
    ریشه: سنسکریت
  6. اِلینا       
    معنی: نیکویی و نعمت برای ما
    ریشه: عربی
  7. ایپک     
    معنی: ابریشم، حریر، ابریشمی
    ریشه: ترکی
  8. آتریسا
    معنی: آذرگون مانند آتش، دختری با چهره‌ای زیبا و برافروخته
    ریشه: فارسی
  9. آترین     
    معنی: آذرین مانند آتش، زیبا و پر انرژی
    ریشه: فارسی
  10. آتنا
    معنی: در اساطیر یونان، خدای اندیشه، هنر، دانش و صنعت
    ریشه: فرانسوی
  11. آتوسا     
    معنی: نام دختر کوروش پادشاه هخامنشی و به معنی قدرت و توانمندی است. اسم ریشه یونانی دارد اما از گذشته دور در فرهنگ ایرانی بوده است.
    ریشه: یونانی
  12. آدرینا     
    معنی: آتشین، سرخ رو، دختر زیبا رو، بانوی آتشین
    ریشه: فارسی
  13. آدنیس    
    معنی: آدونیس،‌ گلی به زرد و قرمز رنگ که موقع تابش خورشید باز می‌شود.
    ریشه: فنیقی
  14. آراگل    
    معنی: آراینده گلها، زیبا کننده گلها
    ریشه: فارسی
  15. آرالیا     
    معنی: نام عمومی گروهی از گیاهان علفی، درختی و درختچه‌ای که بعضی از آنها زینتی‌اند.
    ریشه: انگلیسی
  16. آرشیدا    
    معنی: بانوی درخشان آریایی، بانوی آراسته و درخشان (آر به دومعنی به کار می‌رود: اول مخفف آریایی و دیگری مخفف آرا به معنای آراینده)
    ریشه: فارسی
  17. آرمانا     
    معنی: امیدوار، آرزومند
    ریشه: فارسی
  18. آرمیتا    
    معنی: الهه نعمت، آرامش یافته
    ریشه: اوستایی – پهلوی
  19. آرمیس   
    معنی: روشن، پاک و جاودان، نام پسر زئوس و مایا
    ریشه: فارسی
  20. آرمینا    
    معنی: دختر همیشه پیروز، بانوی مقتدر، الهه زیبایی
    ریشه: فارسی
  21. آرنیکا    
    معنی: آریایی نیک خو
    ریشه: فارسی
  22. آروشا    
    معنی: درخشان، نورانی، باهوش، نام دختر داریوش سوم
    ریشه: فارسی
  23. آریانا
    معنی: منسوب به آریا، آریایی، نام قدیم ایران
    ریشه: فارسی
  24. آریسان
    معنی: مرکب از آری به معنای آریایی بعلاوه پسوند مشابهت، دختری که مانند آریاییان اصیل و نجیب است.
    ریشه: فارسی
  25. آسو
    معنی: شفق، هنگام طلوع خورشید، همچنین نام شرابی مست کننده که از قند سیاه درست می‌کنند.
    ریشه: کردی
  26. آلما
    معنی: سیب، کنایه از زیبایی
    ریشه: ترکی
  27. آناشید
    معنی: مرکب از کلمه ترکی آنا به معنای مادر و کلمه فارسی شید به معنای خورشید. دختر زیباروی مادر، مایه دلگرمی و روشنایی زندگی مادر
    ریشه: فارسی
  28. آناهید
    معنی: آناهیتا، ازبین برنده ناپاکی و پلیدی، نام ایزد آب که در اوستا به صورت دوشیزه‌ای بسیار زیبا و بلند بالا توصیف شده است.
    ریشه: فارسی
  29. آوین
    معنی: عشق
    ریشه: کردی
  30. آوینا
    معنی: عشق
    ریشه: کردی
  31. آیسان
    معنی: آی (ترکی) + سان ( فارسی) زیبا، مانند ماه
    ریشه: فارسی – ترکی
  32. آیشن
    معنی: مثل ماه، در زیبایی همانند ماه، شبیه ماه، (در مجاز زیبا)، ماهورا، زیبا رو
    ریشه: ترکی
  33. آیناز
    معنی: آی (ترکی) + ناز (فارسی) موجب فخر و مباهات ماه
    ریشه: فارسی – ترکی
  34. باران
    معنی: قطره‌های آب که بر اثر مایع شدن بخار آبِ موجود در جو زمین ایجاد می‌شود؛ (در عرفان) باران کنایه ازفیض حق تعالی و رحمت اوست. غلبه عنایات را نیز که در احوال سالک حاصل شود از فَرَح و تَرَح باران گویند.
    ریشه: فارسی
  35. بنیتا
    معنی: دختر بی همتای من
    ریشه: فارسی
  36. بهار
    معنی: فصل اول سال؛ گیاهی زینتی؛ (به مجاز) دوره‌ی شادابی هر چیز؛ (به مجاز) سبزه و علف؛ (در موسیقی ایرانی) یکی از دستگاهها یا ادوار؛ در سنسکریت بتخانه و بتکده
    ریشه: فارسی
  37. بهارناز
    معنی: موجب فخر و نازش بهار
    ریشه: فارسی
  38. بهدیس
    معنی: مانند به (به میوه‌ای خوش عطر و بو)
    ریشه: فارسی
  39. بیتا
    معنی: بی‌مانند، بی‌همتا، یکتا
    ریشه: فارسی
  40. پَرَند
    معنی: پروین، در قدیم نوعی پارچه‌ی ابریشمیِ ساده و بدون نقش و نگار، حریر ساده؛ گروهی از گیاهان
    ریشه: فارسی
  41. پَرَندیس
    معنی: (پَرَن + دیس (پسوند شباهت))، شبیه به پَرَن؛ زیبارو، نرم و لطیف چون پرند
    ریشه: فارسی
  42. پَرنیا
    معنی: هم معنی پرنیان
    ریشه: فارسی
  43. پَرنیان
    معنی: پارچه‌ای ابریشمی دارای نقش و نگار؛ نوعی پارچه‌ی حریر که برای نوشتن به کار می‌بردند؛ پرده‌ی نقاشی.
    ریشه: فارسی
  44. پَریوش
    معنی: (پری + وش (پسوند شباهت))، مانند پری در زیبایی
    ریشه: فارسی
  45. پادمیرا
    معنی: جاویدان، نگهبان مهر، نگهدارنده عشق
    ریشه: فارسی
  46. پادینا
    معنی: در گویش همدانی به گل پونه یا پودینه گفته می‌شود.
    ریشه: فارسی
  47. پارمیدا
    معنی: پارامیدا، پارامیس، پرمیس
    ریشه: فارسی
  48. پانته‌آ
    معنی: زن زیبایی از اهالی شوش که زیباترین زن آسیا به شمار میرفت؛ از اسامی باستانی.
    ریشه: فارسی
  49. پانیذ
    معنی: پانید، قند مکرر، شکر، شکر برگ، شکر قلم، نوعی از حلوا که از شکر و روغن بادام تلخ و خمیر می‌ساختند.
    ریشه: فارسی
  50. پاییز
    معنی: هنگام پاییز، برگ ریزان، مجازا دختر زیبا رو
    ریشه: فارسی
  51. پرستو
    معنی: پرنده‌ای سیاه و سفید با بال های باریک که مهاجر است.
    ریشه: فارسی
  52. پرناز
    معنی: مرکب از پر + ناز (زیبا، قشنگ)
    ریشه: فارسی
  53. پروا
    معنی: ملاحظه، فرصت و زمان پرداختن به کاری، فراغت و آسایش، توجه
    ریشه: فارسی
  54. پریا
    معنی: زیبا چون پری
    ریشه: فارسی
  55. پریچهر
    معنی: فرشته رو، زیبا مثل پری؛ زیبارو
    ریشه: فارسی
  56. پریسان
    معنی: مانند پری، دختری که مثل پری زیبا است، بانویی زیبا چون پری
    ریشه: فارسی
  57. پریشاد
    معنی: زیبا روی شاد و خرم
    ریشه: فارسی
  58. پریماه
    معنی: زیبا چون ماه و پری
    ریشه: فارسی
  59. پریناز
    معنی: دارای ناز و کرشمه‌ای چون پری
    ریشه: فارسی
  60. پندار
    معنی: فکر و اندیشه
    ریشه: فارسی
  61. پوپک
    معنی: هدهد، پوپوک
    ریشه: فارسی
  62. پینار
    معنی: به معنی چشمه، سرچشمه
    ریشه: ترکی
  63. تَرلان
    معنی: مرغی از جنس باز شکاری را گویند؛ (در کردی) به معنی زیبا؛ نام نوعی اسب است.
    ریشه: ترکی
  64. تَرنّم
    معنی: خواندن شعر، ترانه، و مانند آنها به حالت موسیقایی و معمولًا با صدای پایین، زمزمه کردن یک نغمه؛ آواز، نغمه، سرود.
    ریشه: عربی
  65. تَندیس
    معنی: مجسمه؛ بت، تصویر برجسته، تمثال؛ (به مجاز) زیباروی.
    ریشه: فارسی
  66. تُرنج
    معنی: بالنگ؛ طرحی مرکّب از طرح‌های اسلیمی و گل و بوته‌ای که معمولًا در وسط نقش قالی، تذهیب، و مانند آنها به کار می‌رود.
    ریشه: فارسی
  67. تِلما
    معنی: گندمگون
    ریشه: عربی
  68. تابان
    معنی: دارای نور و روشنی، درخشان، روشن
    ریشه: فارسی
  69. تاتیانا
    معنی: تاتینا، پرنده شکاری
    ریشه: فارسی
  70. تارا
    معنی: ستاره، کوکب، مردمک چشم
    ریشه: فارسی
  71. تامارا
    معنی: درخت خرما؛ نام عروس یهودا چهارمین پسر حضرت یعقوب(ع)
    ریشه: عبری
  72. تامیلا
    معنی: از روی امیدواری، امیدوارانه؛ در برخی منابع به معنی بخشنده
    ریشه: عربی
  73. تبسّم
    معنی: لبخند، خنده‌ی بدون صدا؛ (به مجاز) درخشیدن
    ریشه: عربی
  74. ترگل
    معنی: گل تازه و شاداب
    ریشه: فارسی
  75. توتیا
    معنی: از آبزیان دریایی که در بستر دریا زندگی می‌کند؛ گردی که به عنوان سُرمه استفاده می‌کنند.
    ریشه: فارسی
  76. توسکا
    معنی: توسا، درختی بلند و جنگلی که در مناطق مرطوب و کنار آبها می‌روید.
    ریشه: فارسی
  77. تیارا
    معنی: تیه در گویش لری به معنای چشم و آرا به معنای آراینده می‌باشد، چشم آرا، زیبا
    ریشه: لری
  78. تیدا
    معنی: دختر خورشید، زاییده خورشید، دختر زیبارو، مرکب از تی به معنای خورشید و دا به معنای زاییده
    ریشه: اوستایی پهلوی
  79. تیسا
    معنی: در گویش مازندران خالص
    ریشه: فارسی
  80. ثَمین
    معنی: گرانبها، قیمتی، گران
    ریشه: عربی
  81. ثمینا
    معنی: (ثمین + الف نسبت) منسوب به ثمین، ثمین
    ریشه: عربی
  82. جانا
    معنی: ای جان، ای عزیز
    ریشه: فارسی
  83. جانان
    معنی: معشوق، محبوب؛ خوب
    ریشه: فارسی
  84. جوانه
    معنی: تازه، نو؛ جوان
    ریشه: فارسی
  85. جیران
    معنی: آهو؛ (به مجاز) معشوقِ زیبا؛ چشمِ زیبا
    ریشه: ترکی
  86. چکامه
    معنی: شعر به ویژه قصیده
    ریشه: فارسی
  87. چکاوک
    معنی: پرنده‌ای خوش آواز و کمی بزرگ‌تر از گنجشک که تاج بر سر دارد.
    ریشه: فارسی
  88. چیستا
    معنی: نام فرشته دانش و معرفت
    ریشه: فارسی
  89. حلما
    معنی: بردباران و صبوران
    ریشه: عربی
  90. حریر
    معنی: ابریشم؛ نوعی پارچه ی ابریشمیِ نازک؛ به عنوان نماد هر چیزِ نرم و لطیف
    ریشه: عربی
  91. حنا
    معنی: گیاهی درختی که گل‌های سفید و معطر دارد، گرد بسیار نرم سبز رنگی از گیاهی به همین نام.
    ریشه: عربی
  92. حورا
    معنی: حور، زن زیبای بهشتی؛ زنِ سفید پوستِ سیاه چشم و موی.
    ریشه: عربی
  93. حوردیس
    معنی: حور (عربی) + دیس (فارسی) آن که چون حور زیباست.
    ریشه: عربی – فارسی
  94. حوریا
    معنی: از حوری به معنی فرشته بهشتی می‌آید، آن که چون حور زیباست.
    ریشه: عربی
  95. خزان
    معنی: نام سومین فصل سال، پس از تابستان و پیش از زمستان، پاییز
    ریشه: فارسی
  96. خوشیار
    معنی: دوست و یار شاد و شادمان.
    ریشه: فارسی
  97. خوشین
    معنی: خوش و زیبا
    ریشه: فارسی
  98. دَریا
    معنی: (در جغرافیا) توده‌ی بسیار بزرگی از آب، دریاچه، (به مجاز) شخص بسیار آگاه و دانشمند، (به مجاز) (در تصوف) حقیقت یا ذات حق.
    ریشه: فارسی
  99. دُرسا 
    معنی: دُر= مروارید، لؤلؤ + سا (پسوند شباهت)، شبیه به دُر؛ (به مجاز) گران قیمت و ارزشمند.
    ریشه: فارسی
  100. دُرین
    معنی: دُر + ین (پسوند نسبت)، از دُر، ساخته شده از دُر؛ (به مجاز) گران بها و قیمتی
    ریشه: عربی
  101. دانژه
    معنی: غنچه گل نیمه باز
    ریشه: کردی
  102. دایان
    معنی: سرافرازی و سربلندی
    ریشه: کردی
  103. دایانا
    معنی: (دایا (زر سرخ و طلا) + پسوند اسم سازِ (نا)) به معنی مثل زر سرخ و (به مجاز) زیبا روی، زیبا و گرانمایه مانند زر سرخ، همچنین نام دیگر آناهیتا الهه آب
    ریشه: فارسی
  104. دریتا
    معنی: در (عربی) + ی (فارسی) + تا (فارسی) مانند در، مانند مروارید
    ریشه: عربی
  105. درین
    معنی: دُر + ین (پسوند نسبت)، از دُر، ساخته شده از دُر؛ (به مجاز) گران بها و قیمتی
    ریشه: عربی
  106. دلارام
    معنی: (به مجاز) موجب آرامش خاطر، محبوب، معشوق، با آسودگی خاطر
    ریشه: فارسی
  107. دل‌آرا
    معنی: موجب آرامش و شادی دیگران؛ محبوب، معشوق، نام همسر دارا (داریوش سوم) و مادر روشنک بنا بر روایات ایرانی.
    ریشه: فارسی
  108. دلسا
    معنی: همچون دل، همانند قلب و (دارای احساس و عاطفه)
    ریشه: فارسی
  109. دنیز
    معنی: دریا، بحر
    ریشه: ترکی
  110. دیانا
    معنی: (اوستایی) نیکی رسان، نیکویی بخش؛ (در اسطورههای رومی) الهه‌ی ماه، جنگلها، جانوران و زایمان، همتای آرتمیس یونانی
    ریشه: فارسی
  111. دیبا
    معنی: نوعی پارچه‌ی ابریشمی معمولًا رنگین
    ریشه: فارسی
  112. رَسپینا
    معنی: فصل پاییز
    ریشه: فارسی
  113. رَستا
    معنی: رَستن، رهیدن + ا (پسوند)، رستگار شده، رهایی یافته و خلاص شده
    ریشه: فارسی
  114. رَها
    معنی: نجات یافته و آزاد، با آزادی، آزادانه، رهایی
    ریشه: فارسی
  115. رُزا
    معنی: رز
    ریشه: فرانسوی
  116. رُکسانا
    معنی: روشنک، نام دختر دارا که اسکندر به موجب وصیت دارا او را به ازدواج خود در آورد.
    ریشه: یونانی
  117. رُومینا
    معنی: زدوده و صیقل کرده شده و جلا داده؛ پاک و پاکیزه کرده
    ریشه: فارسی
  118. رامونا
    معنی: مظهر عشق، لاتین نگهبان عاقل
    ریشه: فارسی
  119. رایا
    معنی: اسم دخترانه و پسرانه به معنی آنکه مورد توجه خداوند است، فکر و اندیشه
    ریشه: عبری
  120. رایان
    معنی: نام کوهی در حجاز در زبان سانسکریت به معنی شاهزادهٔ کوچک است، در هند قدیم به معنای دارای قدرت و در خاورمیانه قدیم به مردان رایان گفته میشد، بسیار باهوش
    ریشه: عربی
  121. روناک
    معنی: روشن، تابناک
    ریشه: کردی
  122. رونیکا
    معنی: روی زیبا، زیباروی
    ریشه: فارسی
  123. رویا
    معنی: رویا، مجموعه‌ای از تصاویر، افکار و احساسات که در حالت خواب بطور غیرارادی از ذهن می‌گذرد، آنچه واقعیت ندارد و فقط در عالم خیال می‌یابد.
    ریشه: عربی
  124. زُلفا
    معنی: (زلف = موی بلندِ سر، گیسو + الف (پسوند نسبت))، منسوب به زلف؛ (به مجاز) زیبایی زلف معشوق؛ (در عربی، زلفی)
    ریشه: عربی
  125. زوفا
    معنی: گیاهی پایا و معطر از خانواده نعناع
    ریشه: عربی
  126. ژالین
    معنی:ئشعله آتش
    ریشه: ترکی
  127. ژرفا
    معنی: عمیق، عمیق ترین یا دورترین نقطه جایی
    ریشه: فارسی
  128. ژیکان
    معنی: قطره‌ی باران (به مجاز) زلال و شفاف، زیبا و آرامش بخش
    ریشه: کردی
  129. ژینا
    معنی: باهوش، نابغه، ژنیک
    ریشه: فرانسه
  130. ژینوس
    معنی: باهوش، نابغه، ژینا
    ریشه: فرانسه
  131. سَروناز
    معنی: سرو نورسته، سروی که شاخه‌های آن به هر طرف مایل باشد؛ نام نوایی در موسیقی ایرانی
    ریشه: فارسی
  132. سَروین
    معنی: شبیه سَرو؛ (در کردی) روسری و چارقد
    ریشه: فارسی
  133. سلین
    معنی: سیل مانند؛ نام رودخانه‌ای در آذربایجان
    ریشه: ترکی
  134. ساتیا
    معنی: از نامهای باستانی
    ریشه: فارسی
  135. سارا
    معنی: خالص، نام زن حضرت ابراهیم(ع) و مادر اسحاق(ع)
    ریشه: عبری
  136. سارگل
    معنی: گل زرد
    ریشه: فارسی
  137. سارینا
    معنی: خالص، پاک
    ریشه: فارسی
  138. سامینا
    معنی: مانند مینا؛ نام گلی
    ریشه: فارسی
  139. ساناز
    معنی: نام گلی؛ کمیاب، نادره
    ریشه: ترکی
  140. سایان
    معنی: منسوب به سایه، نام رشته کوهی در آسیای مرکزی
    ریشه: کردی
  141. سپینود
    معنی: در شاهنامه دختر پادشاه هند (شنگل) و زن بهرام گور
    ریشه: فارسی
  142. ستیلا
    معنی: نام دختر حضرت موسی کاظم (ع)، از القاب حضرت مریم سلام الله علیها
    ریشه: عربی
  143. سولماز
    معنی: گلی که پژمرده نمى‌شود، همیشه شاداب
    ریشه: ترکی
  144. سونیا
    معنی: (سو = نور + نیا) نورِ نیاکان، (در یونانی) خرد و عقل، دختر نور، دختری که در اجتماع رتبه بالایی داشته باشد.
    ریشه: ترکی
  145. شِیدا
    معنی: عاشق، دلداده؛ آشفته و پریشان
    ریشه: فارسی
  146. شادگل
    معنی: آن که چون گل شاداب است.
    ریشه: فارسی
  147. شارونا
    معنی: سرزمین پربار و حاصلخیز
    ریشه: آشوری
  148. شایلی
    معنی: بی همتا
    ریشه: ترکی
  149. شکوفا
    معنی: ویژگی گل یا غنچه‌ای که باز شده است، شکفته؛ (به مجاز) با رونق، پیشرفته، رشد یافته
    ریشه: فارسی
  150. شکیبا
    معنی: صبور، برد بار، باشکیبایی.
    ریشه: فارسی
  151. شوکا
    معنی: نوعی گوزن بومی اروپا و آسیا؛ در مازندرانی به معنی آهو و غزال.
    ریشه: فارسی
  152. شهگل
    معنی: بهترین گل، گلِ شاهانه
    ریشه: فارسی
  153. صُراحی
    معنی: ظرف شراب، ظرف شیشه‌ای شراب؛ شراب زلال؛ در تصوف مقام انس را گویند.
    ریشه: عربی
  154. صبرا
    معنی: بردباری کردن در برابر سختیها و ناملایمتها، شکیبایی
    ریشه: عربی – فارسی
  155. صوفیا
    معنی: منسوب به صوفی
    ریشه: عربی – فارسی
  156. طَراوت
    معنی: تر و تازگی؛ (به مجاز) سامان و رونق
    ریشه: عربی
  157. طیلا
    معنی: می پخته شده، شرابی که از جوشاندن فشرده انگور، مویز، یا خرما به دست می‌آید.
    ریشه: عربی
  158. عسل
    معنی: مایعی خوراکی که زنبور عسل می‌سازد، بسیار شیرین و دوست داشتنی
    ریشه: عربی
  159. غَزل
    معنی: نوعی شعر، شعر عاشقانه؛ در موسیقی ایرانی هر نوع سخن آهنگین که به آواز یا همراه سازها خوانده می‌شده است.
    ریشه: عربی
  160. فاطیما
    معنی: فاتیما
    ریشه: عربی
  161. فرانک
    معنی: پروانه، از شخصیت های شاهنامه، نام دختر برزین و زن بهرام گور، نام مادر فریدون پادشاه پیشدادی و همسر آبتین
    ریشه: فارسی
  162. فرگل
    معنی: دارای شکوه و زیبایی گل
    ریشه: فارسی
  163. فرمهر
    معنی: کسی که شکوه و عظمتی چون خورشید دارد.  اسم دختر
    ریشه: فارسی
  164. فریال
    معنی: دارای اندام و هیکل باشکوه، قوی و باشکوه، مرکب از فر (شکوه) + یال (گردن، بالای بازو)
    ریشه: فارسی
  165. فلورا
    معنی: الهه یا ایزد بانوی گل‌ها و همچنین ایزد بانوی فصل بهار
    ریشه: لاتین
  166. کاترین
    معنی: پاک، بی آلایش
    ریشه: فرانسه
  167. کارولین
    معنی: نام ناحیه ای در آمریکای شمالی
    ریشه: فرانسه
  168. کاملیا
    معنی: گلی درشت و زیبا سفید و صورتی رنگ که در بهار ظاهر می شود.
    ریشه: فرانسه
  169. کامیلا
    معنی: محافظ معبد، نام دختری جنگجو در افسانه تروا اسم دختر
    ریشه: لاتین
  170. کیارا
    معنی: اندوه و ملالت، میل شدید به خوردن انواع خوردنی جات
    ریشه: فارسی
  171. کیانا
    معنی: طبیعت
    ریشه: سریانی
  172. کیمیا
    معنی: اکسیر، هر چیز نایاب و دست نیافتنی، افسون
    ریشه: فارسی
  173. کیناز
    معنی: به کسر کاف، موجب افتخار پادشاه، دختری که پادشاه نازکش اوست، بانویی که در بین بزرگان عزیز است.
    ریشه: فارسی
  174. گلاره
    معنی: مردمک چشم، به معنی هر دو چشم هم بکار می‌رود.
    ریشه: کردی
  175. گلاسا
    معنی: مانند گل، مرکب از گل و پسوند مشابهت
    ریشه: فارسی
  176. گلسان
    معنی: گلسا، مانند گل
    ریشه: فارسی
  177. گلشید
    معنی: گل درخشان یا گلی که همچون خورشید می‌درخشد
    ریشه: فارسی
  178. گلوریا
    معنی: فرانسه از لاتین، مجلل، بزرگ، سرافراز
    ریشه: لاتین
  179. گندم
    معنی: دانه خوراکی غنی از نشاسته
    ریشه: اوستایی – پهلوی
  180. لامیا
    معنی: نام شهری است از تسالی این شهر نام خود را به جنگ «لامیاک» که میان یونان و مقدونیه پس از مرگ اسکندر (۳۲۳) درگرفت داده است امروز لامیا شهری است نزدیک خلیج لامیا
    ریشه: عبری
  181. لاوین
    معنی: نوازشگر، آواز خواندن همراه با نوازش
    ریشه: کردی
  182. لعیا
    معنی: خسته، مهتر حوریان بهشتی
    ریشه: عبری
  183. لنیا
    معنی: (فارسی- سنسکریت) دختر ملیح، نمکین، مرکب از لن (سنسکریت) + ی نسبت (فارسی) + الف تانیث
    ریشه: سنسکریت
  184. لیانا
    معنی: بانوی درخشان و زیباروی، مرکب از لیان به معنای درخشان و الف تأنیث
    ریشه: فارسی
  185. لیدا
    معنی: خانم، بانوی گرامی
    ریشه: لاتین
  186. لیندا
    معنی: قشنگ، زیبا
    ریشه: لاتین
  187. مَهشید
    معنی: پرتو ماه، ماهتاب
    ریشه: فارسی
  188. مَهگل
    معنی: (مَه = ماه + گل)، ۱- گلِ ماه؛ ۲- (به مجاز) زیبارو
    ریشه: فارسی
  189. مِهرسا
    معنی: (مهر = خورشید + سا (پسوند شباهت))، مثل خورشید؛ (به مجاز) زیبارو
    ریشه: فارسی
  190. مِهرنیا
    معنی: (مهر = مهربانی، محبت + نیا)، از نژادِ مهربانان؛ ۲-(به مجاز) مهربان و با محبت
    ریشه: فارسی
  191. ماتیسا
    معنی: ماهتیسا، در گویش مازندران ماه تنها
    ریشه: فارسی
  192. ماریا
    معنی: مریم، ماریا نوعی گشتار آوا شناختی از مریم در زبان‌های اسپانیایی و آسیایی است.
    ریشه: عبری
  193. مانِلی
    معنی: پری دریایی برایم بمان (بمان به نام علی، امام اول شیعیان)، در گویش مازندران بمان برایم، نامی دخترانه در شمال ایران، نام پسری در شعری از نیما یوشیج
    ریشه: فارسی
  194. مانا
    معنی: (دخترانه و پسرانه) ماندنی، پایدار؛ (در پهلوی) مانند و مانند بودن
    ریشه: فارسی
  195. مانیا
    معنی: (پسرانه و دخترانه) (در پارسی باستان) خانه، سرای، (در پهلوی) برابر با واژه ی مان به معنی خانه و مسکن، معرب از یونانی، دیوانگی، جنون
    ریشه: یونانی
  196. ماهک
    معنی: خوبروی کوچک، معشوقک زیباروی و یا خوبروی دوست داشتنی
    ریشه: فارسی
  197. ماهناز
    معنی: (ماه + ناز = قشنگ، زیبا) ماهروی زیبا
    ریشه: فارسی
  198. مرسانا
    معنی: هدیه خداوند
    ریشه: عبری
  199. ملیکا
    معنی: گروهی از گیاهان علفی چند ساله از خانواده‌ی گندمیان که خودرو هستند. معشوقه زئوس
    ریشه: یونانی
  200. مونا
    معنی: تک، یکتا، در متون ایران باستان به مُحبَّت هم معنا شده است، گل یاس، امید
    ریشه: عربی
  201. مهرآنا
    معنی: (مهر = محبت و دوستی، مهربانی + آنا (ترکی)= مادر)، مهربانی و محبت و دوستی مادر؛ (به مجاز) مهربان و بامحبت
    ریشه: فارسی
  202. مهسان
    معنی: مهسا، مانند ماه، زیبا
    ریشه: فارسی
  203. مهستا
    معنی: (مهست = بزرگترین، مهمترین + ا (پسوند نسبت))، (به مجاز) دختر بزرگتر و مهمتر؛ دارای قدر و مرتبه ی عالی.
    ریشه: فارسی
  204. میترا
    معنی: مهر، خورشید؛ پیمان؛ مهر
    ریشه: اوستایی – پهلوی
  205. نادیا
    معنی: امید، آرزو
    ریشه: فرانسوی
  206. نارمیلا
    معنی: (ترکی- فارسی) شکوفه، غنچه، خصوصا شکوفه گل انار
    ریشه: فارسی
  207. نارینا
    معنی: دختر ظریف، بانوی تر و تازه، همچنین دختر بر افروخته و آتشین
    ریشه: فارسی – عربی
  208. نازلی
    معنی: ناز (فارسی) + لی (ترکی) دارای ناز و عشوه
    ریشه: فارسی
  209. نانسی
    معنی: نام شهری در فرانسه
    ریشه: فرانسوی
  210. نایریکا
    معنی: برگزیده، پسندیده، از اسامی قدیمی ایرانی
    ریشه: فارسی
  211. نکیسا
    معنی: نام موسیقیدان مشهور در زمان خسروپرویز پادشاه ساسانی
    ریشه: فارسی
  212. نگار
    معنی: نقش، تصویر، زیور، زینت، دختر یا زن زیباروی
    ریشه: فارسی
  213. نگین
    معنی: سنگ قیمتی و زینتی که بر روی انگشتر، گوشواره، و جز آنها کار می‌گذارند.
    ریشه: فارسی
  214. نگینا
    معنی: موسیقی، آواز
    ریشه: عبری
  215. نوا
    معنی: صدای آهنگین، نغمه،آواز، نام یکی از لحنهای قدیم موسیقی ایرانی
    ریشه: فارسی
  216. نورا
    معنی: نور (عربی) + ا (فارسی)، مؤنث انور درخشان، تابان
    ریشه: فارسی – عربی
  217. نوژان
    معنی: درخت صنوبر و کاج
    ریشه: فارسی
  218. نوشاد
    معنی: نام شهری که زیبارویان آن معروف بوده‌اند.
    ریشه: فارسی
  219. نوشین
    معنی: شیرین، خوشایند، دلپذیر، گوارا، خوش گوار
    ریشه: فارسی
  220. نونا
    معنی: برج حوت، نام مادر ابراهیم(ع)
    ریشه: سریانی
  221. نیکا
    معنی: چه خوب است، خوشا، نام رودی در شمال ایران
    ریشه: فارسی
  222. نیکو
    معنی: خوب، زیبا
    ریشه: فارسی
  223. نیکی
    معنی: خوب بودن، خوبی، نیکوکاری، احسان
    ریشه: فارسی
  224. نینا
    معنی: زیبایی، خوش اندامی و ظرافت
    ریشه: عبری
  225. نیوشا
    معنی: شنوا، شنونده
    ریشه: فارسی
  226. وانیا
    معنی: هدیه با شکوه خداوند
    ریشه: فارسی
  227. ورونیکا
    معنی: نام تیره‌ای از گیاهان که پوپک از آن دسته است.
    ریشه: فارسی
  228. وناز
    معنی: با وقار، متین
    ریشه: کردی
  229. ونوس
    معنی: الهه زیبایی یونان، ستاره زهره
    ریشه: فرانسوی
  230. ونوش
    معنی: گل بنفشه
    ریشه: کردی
  231. ویانا
    معنی: فرزانگی، بخردی، دانایی
    ریشه: اوستایی پهلوی
  232. ویدا
    معنی: آشکار و هویدا
    ریشه: فارسی
  233. ویشکا
    معنی: نام روستایی نزدیک رشت
    ریشه: فارسی
  234. وینا
    معنی: رنگارنگ، همچنین روشن و آشکار
    ریشه: فارسی
  235. ویونا
    معنی: منسوب به وَیو، (به مجاز) عروس، دختری که عروس شده، نام روستایی در نزدیکی کاشان
    ریشه: فارسی
  236. هانا
    معنی: پناه، نفس، امید، فریاد
    ریشه: فارسی
  237. هلما
    معنی: ستاره درخشان
    ریشه: عربی
  238. هلن
    معنی: فرانسه از یونانی روشنایی، نور، در اساطیر یونان همسر منلاس پادشاه اسپارت که جنگ تروا به خاطر او روی داد.
    ریشه: یونانی
  239. هلنا
    معنی: هلن
    ریشه: یونانی
  240. هلیا
    معنی: خورشید
    ریشه: یونانی
  241. هلینا
    معنی: هلن، فرانسه از یونانی روشنایی، نور، در اساطیر یونان همسر منلاس پادشاه اسپارت که جنگ تروا به خاطر او روی داد.
    ریشه: یونانی
  242. هورناز
    معنی: خورشید زیبا
    ریشه: فارسی
  243. هیلدا
    معنی: نیرومند، قوی
    ریشه: لاتین
  244. یافا
    معنی: زیبایی، جمال، نام شهری قدیمی در ساحل مدیترانه
    ریشه: عبری
  245. یسنا
    معنی: پرستش، بخشی از اوستا
    ریشه: فارسی
  246. یگانه
    معنی: صمیمی، همدل، یکرنگ، بی همتا، بی نظیر، تنها و منحصر به فرد
    ریشه: فارسی
  247. لنا
    معنی: نصیب و بهره
    ریشه: عربی
  248. یارا
    معنی: (دخترانه و پسرانه) توانایی، قدرت
    ریشه: فارسی

 

دکتر مهدی نباتی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

+ بیست چهار = سی سه