آموزش فرمولاسیون ساخت محلول آبی و الکلی ائوزین دو درصد
مشخصات ظاهری ائوزین
کریستال های قرمز رنگ متمایل به آبی یا قهوه ای مایل به قرمز. محلول مائی آن قهوه ای مایل به قرمز است و محلول هیدروالکلی آن به رنگ سبز است.
حلالیت
در آب ۱ به ۳ و در الکل ۱ به ۵۰ حل می شود.
محلول ائوزین در آب
ائوزین ۲ گرم
آب مقطر رساندن به حجم ۱۰۰ میلی لیتر
روش تهیه
ائوزین را در ۵۰ میلی لیتر آب حل نموده و سپس ۵۰ میلی لیتر آب بقیه فرمول اضافه می شود.
محلول ائوزین در الکل
ائوزین ۲ گرم
الکل (۷۰ درصد) رساندن به حجم ۱۰۰ میلی لیتر
روش تهیه
ابتدا ائوزین را در ۳۰ میلی لیتر آب مقطر حل نموده و سپس الکل ۹۶ تا ۱۰۰ میلی لیتر اضافه می شود.
موارد مصرف
درمان زونا، آبله مرغان، ایجاد رنگ برای محلول ها، مورد مصرف در فراورده های آرایشی (رژ لب و لاک ناخن). محلول الکلی آن قابض و ضد عفونی کننده است، بنابراین آنتی سپتیک موضعی و خنک کننده و خشک کننده ترشحات می باشد. محلول آبی آن قابض می باشد، بنابراین خشک کننده ترشحات ملتهب می باشد.
طریقه مصرف
۳ الی ۴ بار در روز معمولا به مدت ۲۰ دقیقه از محلول موضعی استفاده می شود.
شرایط نگهداری و نکات قابل توصیه
با توجه به ناسازگاری با عوامل اکسید کننده، شرایط باید از نظر وجود و حضور اکسیژن بررسی گردد. باید در ظروف دربسته نگهداری شود. ائوزین ماده قرمز رنگی است که پراکنده شدن مقدار بسیار کمی از گرد آن موجب رنگی شدن دست ها، لباس و محیط می شود. ائوزین با پروتئین ها، ترکیب شدیدا پایداری می دهد، بنابراین رنگ آن از روی دست به سختی تمیز می شود.
متخصص طراحی، سنتز و فرمولاسیون داروهای نوین و محصولات آرایشی بهداشتی