Breaking News

تدریس خصوصی و تاثیر بیشتر در یادگیری

شیمی دبیرستان

تدریس خصوصی، نمرات بهتر، ترس کمتر

ریاضی، شیمی و فیزیک می‌توانند به ترسناکی عنکبوت و مار باشند، حداقل در مغز یک دانش آموز که اینطور است. و اضطراب اولیه در سر و کار داشتن با این درسها می‌تواند یک دانش آموز را، نه تنها در مدرسه بلکه در مذاکره با زندگی و حرفه آینده، در معرض اضطراب شدید قرار دهد.

خوشبختانه مطالعه‌ای در مورد دانش‌آموزان یکی از کلاسهای دبیرستان که در همین هفته در مجله علوم اعصاب آمریکا منتشر شد، یک راه‌ حل خوب ارائه می‌دهد. به گفته محققین، تدریس خصوصی (تک به تک)، در یادگیری دانش آموزان تاثیر بیشتری دارد. این نوع تدریس مدار ترس در مغز را آرام می‌کند.

وینود منان (Vinod Menon)، عصب‌شناس و استاد روانپزشکی و علوم رفتاری دانشگاه استنفورد می‌گوید: «هیجان‌ انگیزترین جنبه‌ یافته‌های ما این است که تدریس خصوصی نه تنها عملکرد را بهبود می‌بخشد بلکه باعث کاهش اضطراب نیز می‌شود».

منان و همکارانش از تحقیقات پیشین خود با استفاده از اسکن مغناطیسی مغز به این نتیجه رسیده بودند که اضطراب ریاضی و شیمی و فیزیک همان شبکه‌های سلولی را فعال می‌کند که بعضی از فوبیاها مثل ترس از مار یا عنکبوت ها یا ارتفاع فعال می‌کنند و می‌دانستند که درمان‌ های رفتاری شناخته شده به نام «درمان مواجهه‌ ای» به برخی افراد کمک می‌کند تا اضطراب این نوع فوبیاها را بر طرف کنند. آیا می‌توان در آموزش شیمی و ریاضی و فیزیک هم همین روش را پیش گرفت؟

برای رسیدن به نتیجه، دانشمندان ۴۶ دانش‌آموزی که در پرسش‌نامه‌ ها پاسخ داده بودند که در مورد این درسها نگران هستند را مورد مطالعه قرار دادند و در حالی که مغز آنها از طریق MRI اسکن میشد مورد آزمایش قرار دادند.

براساس پاسخ‌ها، اسکن و نمرات آنها در هر یک از آزمون‌ها، دانش آموزان به دو گروه تقسیم شدند: یک گروه متشکل از دانش‌آموزهایی با سطح اضطراب بالا و گروه دیگر با سطوح پایین‌تر اضطراب.

پس از آن، به هر دو گروه، به مدت هشت هفته، چند جلسه در هفته،  تدریس خصوصی پایه به صورت تک به تک داده شد.

منان می‌گوید، عملکرد هر دو گروه در پایان دوره آموزش، در تمامی دروس بهتر شد. اما مهمتر از همه، وی می‌گوید دانش آموزانی که در مورد این درسها اضطراب داشتند، در پایان هشت هفته ۲۰ درصد کمتر مضطرب بودند و اسکن مغز نیز نتایج آنها را تایید می کند.

منان می‌گوید: آموزش به صورت خصوصی بود. اگر یک دانش آموز در یک مفهوم خاص گیر می‌کرد، معلم با دانش‌آموز کار می‌کرد «تا به روش نامنفی و تشویق، مشکل را حل کند».

او امیدوار است تا در آینده بتواند دریابد آیا آموزش کامپیوتری می‌تواند مزایای مشابه فراهم کرده و در مدارهای مغزی تغییر ایجاد کند، و اینکه آیا با پیشرفت بچه‌ها در حل مسائل پیچیده‌تر، کاهش اضطراب دروس همچنان ادامه پیدا می کند یا خیر.

 

سایت شیمیدان ایرانی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

هفت + 1 =