Iranian Chemist شیمیدان ایرانی
نوآرایی کلایزن
نوآرایی کلایزن آلیفاتیک یک نوآرایی سیگماتروپی ۳ و ۳ میباشد که طی آن، یک آلیل وینیل اتر تحت گرما به یک ترکیب کربونیلی غیر اشباع تبدیل میشود.
نوآرایی کلایزن آروماتیک با یک آروماتیک شدن دوباره همراه است:
اتردار کردن الکلها یا فنولها و نوآرایی کلایزن انجام شده بر روی آنها در محله بعدی توسط گرم منجر به بسط زنجیره کربنی مولکول میشود.
مکانیسم نوآرایی کلایزن
نوآرایی کلایزن ممکن است تحت عنوان نوآرایی کوپ (Cope Rearrangement) نیز دیده شود:
واکنش ترجیحا از یک حد واسط صندلی گذر میکند. مواد کایرال آغازین، محصولات فعال نوری نوری را میدهند.
حالت گذار قایق مانند نیز در بعضی مواقع دیده میشود که نتیجه آن تشکیل محصولات جانبی میباشد:
نوآرایی کلایزن آروماتیک با یک آروماتیک شدن دوباره همراه است:
زمانی که موقعیت اورتوی ترکیب دارای استخلاف باشد، آروماتیک شدن دوباره اتفاق نمی افتد. گروه آلیل ابتدا نوآرایی کوپ را انجام داده و سپس توتومریزاسیون اتفاق می افتد.
همه واکنشهای نوآرایی کلایزن تحت شرایط بدون کاتالیزور، برای انجام شدنشان نیاز به دماهای بالاتر از ۱۰۰ درجه سلسیوس را دارند. مشاهدات حاکی از این دارند که گروههای الکترون کشنده در موقعیت کربن-۱ بخش وینیلی اثر مثبتی را بر روی سرعت واکنش و راندمان واکنش دارند که باعث توسعه و انجام واکنشهای زیر میشوند:
