۲۴۸ اسم دخترانه امروزی، با کلاس و زیبا

اسامی دخترانه امروزی، با کلاس و زیبا به ترتیب حروف الفبا

 

1. اَنوشا     
   معنی: بیمرگ و جاویدان
   ریشه: فارسی
2. اُلگا
   معنی: اولین قدیسه‌ی روسی، همسر و نایب
   ریشه: یونانی
3. اِلسانا     
   معنی: مثل ایل، مثل مردم ایل و شهر و ولایت، چون خویشان
   ریشه: ترکی
4. اِلناز
   معنی: مایه افتخار ایل، باعث فخر و تفاخر شهر و ولایت؛ موجب نعمت و رفاه و آسایش
   ریشه: ترکی
5. اِلیکا      
   معنی: هِل، دانه‌ی معطر گیاهی از تیره‌ی زنجبیل‌ها
   ریشه: سنسکریت
6. اِلینا       
   معنی: نیکویی و نعمت برای ما
   ریشه: عربی
7. ایپک     
   معنی: ابریشم، حریر، ابریشمی
   ریشه: ترکی
8. آتریسا
   معنی: آذرگون مانند آتش، دختری با چهره‌ای زیبا و برافروخته
   ریشه: فارسی
9. آترین     
   معنی: آذرین مانند آتش، زیبا و پر انرژی
   ریشه: فارسی
10. آتنا
    معنی: در اساطیر یونان، خدای اندیشه، هنر، دانش و صنعت
    ریشه: فرانسوی
11. آتوسا     
    معنی: نام دختر کوروش پادشاه هخامنشی و به معنی قدرت و توانمندی است. اسم ریشه یونانی دارد اما از گذشته دور در فرهنگ ایرانی بوده است.
    ریشه: یونانی
12. آدرینا     
    معنی: آتشین، سرخ رو، دختر زیبا رو، بانوی آتشین
    ریشه: فارسی
13. آدنیس    
    معنی: آدونیس،‌ گلی به زرد و قرمز رنگ که موقع تابش خورشید باز می‌شود.
    ریشه: فنیقی
14. آراگل    
    معنی: آراینده گلها، زیبا کننده گلها
    ریشه: فارسی
15. آرالیا     
    معنی: نام عمومی گروهی از گیاهان علفی، درختی و درختچه‌ای که بعضی از آنها زینتی‌اند.
    ریشه: انگلیسی
16. آرشیدا    
    معنی: بانوی درخشان آریایی، بانوی آراسته و درخشان (آر به دومعنی به کار می‌رود: اول مخفف آریایی و دیگری مخفف آرا به معنای آراینده)
    ریشه: فارسی
17. آرمانا     
    معنی: امیدوار، آرزومند
    ریشه: فارسی
18. آرمیتا    
    معنی: الهه نعمت، آرامش یافته
    ریشه: اوستایی – پهلوی
19. آرمیس   
    معنی: روشن، پاک و جاودان، نام پسر زئوس و مایا
    ریشه: فارسی
20. آرمینا    
    معنی: دختر همیشه پیروز، بانوی مقتدر، الهه زیبایی
    ریشه: فارسی
21. آرنیکا    
    معنی: آریایی نیک خو
    ریشه: فارسی
22. آروشا    
    معنی: درخشان، نورانی، باهوش، نام دختر داریوش سوم
    ریشه: فارسی
23. آریانا
    معنی: منسوب به آریا، آریایی، نام قدیم ایران
    ریشه: فارسی
24. آریسان
    معنی: مرکب از آری به معنای آریایی بعلاوه پسوند مشابهت، دختری که مانند آریاییان اصیل و نجیب است.
    ریشه: فارسی
25. آسو
    معنی: شفق، هنگام طلوع خورشید، همچنین نام شرابی مست کننده که از قند سیاه درست می‌کنند.
    ریشه: کردی
26. آلما
    معنی: سیب، کنایه از زیبایی
    ریشه: ترکی
27. آناشید
    معنی: مرکب از کلمه ترکی آنا به معنای مادر و کلمه فارسی شید به معنای خورشید. دختر زیباروی مادر، مایه دلگرمی و روشنایی زندگی مادر
    ریشه: فارسی
28. آناهید
    معنی: آناهیتا، ازبین برنده ناپاکی و پلیدی، نام ایزد آب که در اوستا به صورت دوشیزه‌ای بسیار زیبا و بلند بالا توصیف شده است.
    ریشه: فارسی
29. آوین
    معنی: عشق
    ریشه: کردی
30. آوینا
    معنی: عشق
    ریشه: کردی
31. آیسان
    معنی: آی (ترکی) + سان ( فارسی) زیبا، مانند ماه
    ریشه: فارسی – ترکی
32. آیشن
    معنی: مثل ماه، در زیبایی همانند ماه، شبیه ماه، (در مجاز زیبا)، ماهورا، زیبا رو
    ریشه: ترکی
33. آیناز
    معنی: آی (ترکی) + ناز (فارسی) موجب فخر و مباهات ماه
    ریشه: فارسی – ترکی
34. باران
    معنی: قطره‌های آب که بر اثر مایع شدن بخار آبِ موجود در جو زمین ایجاد می‌شود؛ (در عرفان) باران کنایه ازفیض حق تعالی و رحمت اوست. غلبه عنایات را نیز که در احوال سالک حاصل شود از فَرَح و تَرَح باران گویند.
    ریشه: فارسی
35. بنیتا
    معنی: دختر بی همتای من
    ریشه: فارسی
36. بهار
    معنی: فصل اول سال؛ گیاهی زینتی؛ (به مجاز) دوره‌ی شادابی هر چیز؛ (به مجاز) سبزه و علف؛ (در موسیقی ایرانی) یکی از دستگاهها یا ادوار؛ در سنسکریت بتخانه و بتکده
    ریشه: فارسی
37. بهارناز
    معنی: موجب فخر و نازش بهار
    ریشه: فارسی
38. بهدیس
    معنی: مانند به (به میوه‌ای خوش عطر و بو)
    ریشه: فارسی
39. بیتا
    معنی: بی‌مانند، بی‌همتا، یکتا
    ریشه: فارسی
40. پَرَند
    معنی: پروین، در قدیم نوعی پارچه‌ی ابریشمیِ ساده و بدون نقش و نگار، حریر ساده؛ گروهی از گیاهان
    ریشه: فارسی
41. پَرَندیس
    معنی: (پَرَن + دیس (پسوند شباهت))، شبیه به پَرَن؛ زیبارو، نرم و لطیف چون پرند
    ریشه: فارسی
42. پَرنیا
    معنی: هم معنی پرنیان
    ریشه: فارسی
43. پَرنیان
    معنی: پارچه‌ای ابریشمی دارای نقش و نگار؛ نوعی پارچه‌ی حریر که برای نوشتن به کار می‌بردند؛ پرده‌ی نقاشی.
    ریشه: فارسی
44. پَریوش
    معنی: (پری + وش (پسوند شباهت))، مانند پری در زیبایی
    ریشه: فارسی
45. پادمیرا
    معنی: جاویدان، نگهبان مهر، نگهدارنده عشق
    ریشه: فارسی
46. پادینا
    معنی: در گویش همدانی به گل پونه یا پودینه گفته می‌شود.
    ریشه: فارسی
47. پارمیدا
    معنی: پارامیدا، پارامیس، پرمیس
    ریشه: فارسی
48. پانته‌آ
    معنی: زن زیبایی از اهالی شوش که زیباترین زن آسیا به شمار میرفت؛ از اسامی باستانی.
    ریشه: فارسی
49. پانیذ
    معنی: پانید، قند مکرر، شکر، شکر برگ، شکر قلم، نوعی از حلوا که از شکر و روغن بادام تلخ و خمیر می‌ساختند.
    ریشه: فارسی
50. پاییز
    معنی: هنگام پاییز، برگ ریزان، مجازا دختر زیبا رو
    ریشه: فارسی
51. پرستو
    معنی: پرنده‌ای سیاه و سفید با بال های باریک که مهاجر است.
    ریشه: فارسی
52. پرناز
    معنی: مرکب از پر + ناز (زیبا، قشنگ)
    ریشه: فارسی
53. پروا
    معنی: ملاحظه، فرصت و زمان پرداختن به کاری، فراغت و آسایش، توجه
    ریشه: فارسی
54. پریا
    معنی: زیبا چون پری
    ریشه: فارسی
55. پریچهر
    معنی: فرشته رو، زیبا مثل پری؛ زیبارو
    ریشه: فارسی
56. پریسان
    معنی: مانند پری، دختری که مثل پری زیبا است، بانویی زیبا چون پری
    ریشه: فارسی
57. پریشاد
    معنی: زیبا روی شاد و خرم
    ریشه: فارسی
58. پریماه
    معنی: زیبا چون ماه و پری
    ریشه: فارسی
59. پریناز
    معنی: دارای ناز و کرشمه‌ای چون پری
    ریشه: فارسی
60. پندار
    معنی: فکر و اندیشه
    ریشه: فارسی
61. پوپک
    معنی: هدهد، پوپوک
    ریشه: فارسی
62. پینار
    معنی: به معنی چشمه، سرچشمه
    ریشه: ترکی
63. تَرلان
    معنی: مرغی از جنس باز شکاری را گویند؛ (در کردی) به معنی زیبا؛ نام نوعی اسب است.
    ریشه: ترکی
64. تَرنّم
    معنی: خواندن شعر، ترانه، و مانند آنها به حالت موسیقایی و معمولًا با صدای پایین، زمزمه کردن یک نغمه؛ آواز، نغمه، سرود.
    ریشه: عربی
65. تَندیس
    معنی: مجسمه؛ بت، تصویر برجسته، تمثال؛ (به مجاز) زیباروی.
    ریشه: فارسی
66. تُرنج
    معنی: بالنگ؛ طرحی مرکّب از طرح‌های اسلیمی و گل و بوته‌ای که معمولًا در وسط نقش قالی، تذهیب، و مانند آنها به کار می‌رود.
    ریشه: فارسی
67. تِلما
    معنی: گندمگون
    ریشه: عربی
68. تابان
    معنی: دارای نور و روشنی، درخشان، روشن
    ریشه: فارسی
69. تاتیانا
    معنی: تاتینا، پرنده شکاری
    ریشه: فارسی
70. تارا
    معنی: ستاره، کوکب، مردمک چشم
    ریشه: فارسی
71. تامارا
    معنی: درخت خرما؛ نام عروس یهودا چهارمین پسر حضرت یعقوب(ع)
    ریشه: عبری
72. تامیلا
    معنی: از روی امیدواری، امیدوارانه؛ در برخی منابع به معنی بخشنده
    ریشه: عربی
73. تبسّم
    معنی: لبخند، خنده‌ی بدون صدا؛ (به مجاز) درخشیدن
    ریشه: عربی
74. ترگل
    معنی: گل تازه و شاداب
    ریشه: فارسی
75. توتیا
    معنی: از آبزیان دریایی که در بستر دریا زندگی می‌کند؛ گردی که به عنوان سُرمه استفاده می‌کنند.
    ریشه: فارسی
76. توسکا
    معنی: توسا، درختی بلند و جنگلی که در مناطق مرطوب و کنار آبها می‌روید.
    ریشه: فارسی
77. تیارا
    معنی: تیه در گویش لری به معنای چشم و آرا به معنای آراینده می‌باشد، چشم آرا، زیبا
    ریشه: لری
78. تیدا
    معنی: دختر خورشید، زاییده خورشید، دختر زیبارو، مرکب از تی به معنای خورشید و دا به معنای زاییده
    ریشه: اوستایی پهلوی
79. تیسا
    معنی: در گویش مازندران خالص
    ریشه: فارسی
80. ثَمین
    معنی: گرانبها، قیمتی، گران
    ریشه: عربی
81. ثمینا
    معنی: (ثمین + الف نسبت) منسوب به ثمین، ثمین
    ریشه: عربی
82. جانا
    معنی: ای جان، ای عزیز
    ریشه: فارسی
83. جانان
    معنی: معشوق، محبوب؛ خوب
    ریشه: فارسی
84. جوانه
    معنی: تازه، نو؛ جوان
    ریشه: فارسی
85. جیران
    معنی: آهو؛ (به مجاز) معشوقِ زیبا؛ چشمِ زیبا
    ریشه: ترکی
86. چکامه
    معنی: شعر به ویژه قصیده
    ریشه: فارسی
87. چکاوک
    معنی: پرنده‌ای خوش آواز و کمی بزرگ‌تر از گنجشک که تاج بر سر دارد.
    ریشه: فارسی
88. چیستا
    معنی: نام فرشته دانش و معرفت
    ریشه: فارسی
89. حلما
    معنی: بردباران و صبوران
    ریشه: عربی
90. حریر
    معنی: ابریشم؛ نوعی پارچه ی ابریشمیِ نازک؛ به عنوان نماد هر چیزِ نرم و لطیف
    ریشه: عربی
91. حنا
    معنی: گیاهی درختی که گل‌های سفید و معطر دارد، گرد بسیار نرم سبز رنگی از گیاهی به همین نام.
    ریشه: عربی
92. حورا
    معنی: حور، زن زیبای بهشتی؛ زنِ سفید پوستِ سیاه چشم و موی.
    ریشه: عربی
93. حوردیس
    معنی: حور (عربی) + دیس (فارسی) آن که چون حور زیباست.
    ریشه: عربی – فارسی
94. حوریا
    معنی: از حوری به معنی فرشته بهشتی می‌آید، آن که چون حور زیباست.
    ریشه: عربی
95. خزان
    معنی: نام سومین فصل سال، پس از تابستان و پیش از زمستان، پاییز
    ریشه: فارسی
96. خوشیار
    معنی: دوست و یار شاد و شادمان.
    ریشه: فارسی
97. خوشین
    معنی: خوش و زیبا
    ریشه: فارسی
98. دَریا
    معنی: (در جغرافیا) توده‌ی بسیار بزرگی از آب، دریاچه، (به مجاز) شخص بسیار آگاه و دانشمند، (به مجاز) (در تصوف) حقیقت یا ذات حق.
    ریشه: فارسی
99. دُرسا 
    معنی: دُر= مروارید، لؤلؤ + سا (پسوند شباهت)، شبیه به دُر؛ (به مجاز) گران قیمت و ارزشمند.
    ریشه: فارسی
100. دُرین
     معنی: دُر + ین (پسوند نسبت)، از دُر، ساخته شده از دُر؛ (به مجاز) گران بها و قیمتی
     ریشه: عربی
101. دانژه
     معنی: غنچه گل نیمه باز
     ریشه: کردی
102. دایان
     معنی: سرافرازی و سربلندی
     ریشه: کردی
103. دایانا
     معنی: (دایا (زر سرخ و طلا) + پسوند اسم سازِ (نا)) به معنی مثل زر سرخ و (به مجاز) زیبا روی، زیبا و گرانمایه مانند زر سرخ، همچنین نام دیگر آناهیتا الهه آب
     ریشه: فارسی
104. دریتا
     معنی: در (عربی) + ی (فارسی) + تا (فارسی) مانند در، مانند مروارید
     ریشه: عربی
105. درین
     معنی: دُر + ین (پسوند نسبت)، از دُر، ساخته شده از دُر؛ (به مجاز) گران بها و قیمتی
     ریشه: عربی
106. دلارام
     معنی: (به مجاز) موجب آرامش خاطر، محبوب، معشوق، با آسودگی خاطر
     ریشه: فارسی
107. دل‌آرا
     معنی: موجب آرامش و شادی دیگران؛ محبوب، معشوق، نام همسر دارا (داریوش سوم) و مادر روشنک بنا بر روایات ایرانی.
     ریشه: فارسی
108. دلسا
     معنی: همچون دل، همانند قلب و (دارای احساس و عاطفه)
     ریشه: فارسی
109. دنیز
     معنی: دریا، بحر
     ریشه: ترکی
110. دیانا
     معنی: (اوستایی) نیکی رسان، نیکویی بخش؛ (در اسطورههای رومی) الهه‌ی ماه، جنگلها، جانوران و زایمان، همتای آرتمیس یونانی
     ریشه: فارسی
111. دیبا
     معنی: نوعی پارچه‌ی ابریشمی معمولًا رنگین
     ریشه: فارسی
112. رَسپینا
     معنی: فصل پاییز
     ریشه: فارسی
113. رَستا
     معنی: رَستن، رهیدن + ا (پسوند)، رستگار شده، رهایی یافته و خلاص شده
     ریشه: فارسی
114. رَها
     معنی: نجات یافته و آزاد، با آزادی، آزادانه، رهایی
     ریشه: فارسی
115. رُزا
     معنی: رز
     ریشه: فرانسوی
116. رُکسانا
     معنی: روشنک، نام دختر دارا که اسکندر به موجب وصیت دارا او را به ازدواج خود در آورد.
     ریشه: یونانی
117. رُومینا
     معنی: زدوده و صیقل کرده شده و جلا داده؛ پاک و پاکیزه کرده
     ریشه: فارسی
118. رامونا
     معنی: مظهر عشق، لاتین نگهبان عاقل
     ریشه: فارسی
119. رایا
     معنی: اسم دخترانه و پسرانه به معنی آنکه مورد توجه خداوند است، فکر و اندیشه
     ریشه: عبری
120. رایان
     معنی: نام کوهی در حجاز در زبان سانسکریت به معنی شاهزادهٔ کوچک است، در هند قدیم به معنای دارای قدرت و در خاورمیانه قدیم به مردان رایان گفته میشد، بسیار باهوش
     ریشه: عربی
121. روناک
     معنی: روشن، تابناک
     ریشه: کردی
122. رونیکا
     معنی: روی زیبا، زیباروی
     ریشه: فارسی
123. رویا
     معنی: رویا، مجموعه‌ای از تصاویر، افکار و احساسات که در حالت خواب بطور غیرارادی از ذهن می‌گذرد، آنچه واقعیت ندارد و فقط در عالم خیال می‌یابد.
     ریشه: عربی
124. زُلفا
     معنی: (زلف = موی بلندِ سر، گیسو + الف (پسوند نسبت))، منسوب به زلف؛ (به مجاز) زیبایی زلف معشوق؛ (در عربی، زلفی)
     ریشه: عربی
125. زوفا
     معنی: گیاهی پایا و معطر از خانواده نعناع
     ریشه: عربی
126. ژالین
     معنی:ئشعله آتش
     ریشه: ترکی
127. ژرفا
     معنی: عمیق، عمیق ترین یا دورترین نقطه جایی
     ریشه: فارسی
128. ژیکان
     معنی: قطره‌ی باران (به مجاز) زلال و شفاف، زیبا و آرامش بخش
     ریشه: کردی
129. ژینا
     معنی: باهوش، نابغه، ژنیک
     ریشه: فرانسه
130. ژینوس
     معنی: باهوش، نابغه، ژینا
     ریشه: فرانسه
131. سَروناز
     معنی: سرو نورسته، سروی که شاخه‌های آن به هر طرف مایل باشد؛ نام نوایی در موسیقی ایرانی
     ریشه: فارسی
132. سَروین
     معنی: شبیه سَرو؛ (در کردی) روسری و چارقد
     ریشه: فارسی
133. سلین
     معنی: سیل مانند؛ نام رودخانه‌ای در آذربایجان
     ریشه: ترکی
134. ساتیا
     معنی: از نامهای باستانی
     ریشه: فارسی
135. سارا
     معنی: خالص، نام زن حضرت ابراهیم(ع) و مادر اسحاق(ع)
     ریشه: عبری
136. سارگل
     معنی: گل زرد
     ریشه: فارسی
137. سارینا
     معنی: خالص، پاک
     ریشه: فارسی
138. سامینا
     معنی: مانند مینا؛ نام گلی
     ریشه: فارسی
139. ساناز
     معنی: نام گلی؛ کمیاب، نادره
     ریشه: ترکی
140. سایان
     معنی: منسوب به سایه، نام رشته کوهی در آسیای مرکزی
     ریشه: کردی
141. سپینود
     معنی: در شاهنامه دختر پادشاه هند (شنگل) و زن بهرام گور
     ریشه: فارسی
142. ستیلا
     معنی: نام دختر حضرت موسی کاظم (ع)، از القاب حضرت مریم سلام الله علیها
     ریشه: عربی
143. سولماز
     معنی: گلی که پژمرده نمى‌شود، همیشه شاداب
     ریشه: ترکی
144. سونیا
     معنی: (سو = نور + نیا) نورِ نیاکان، (در یونانی) خرد و عقل، دختر نور، دختری که در اجتماع رتبه بالایی داشته باشد.
     ریشه: ترکی
145. شِیدا
     معنی: عاشق، دلداده؛ آشفته و پریشان
     ریشه: فارسی
146. شادگل
     معنی: آن که چون گل شاداب است.
     ریشه: فارسی
147. شارونا
     معنی: سرزمین پربار و حاصلخیز
     ریشه: آشوری
148. شایلی
     معنی: بی همتا
     ریشه: ترکی
149. شکوفا
     معنی: ویژگی گل یا غنچه‌ای که باز شده است، شکفته؛ (به مجاز) با رونق، پیشرفته، رشد یافته
     ریشه: فارسی
150. شکیبا
     معنی: صبور، برد بار، باشکیبایی.
     ریشه: فارسی
151. شوکا
     معنی: نوعی گوزن بومی اروپا و آسیا؛ در مازندرانی به معنی آهو و غزال.
     ریشه: فارسی
152. شهگل
     معنی: بهترین گل، گلِ شاهانه
     ریشه: فارسی
153. صُراحی
     معنی: ظرف شراب، ظرف شیشه‌ای شراب؛ شراب زلال؛ در تصوف مقام انس را گویند.
     ریشه: عربی
154. صبرا
     معنی: بردباری کردن در برابر سختیها و ناملایمتها، شکیبایی
     ریشه: عربی – فارسی
155. صوفیا
     معنی: منسوب به صوفی
     ریشه: عربی – فارسی
156. طَراوت
     معنی: تر و تازگی؛ (به مجاز) سامان و رونق
     ریشه: عربی
157. طیلا
     معنی: می پخته شده، شرابی که از جوشاندن فشرده انگور، مویز، یا خرما به دست می‌آید.
     ریشه: عربی
158. عسل
     معنی: مایعی خوراکی که زنبور عسل می‌سازد، بسیار شیرین و دوست داشتنی
     ریشه: عربی
159. غَزل
     معنی: نوعی شعر، شعر عاشقانه؛ در موسیقی ایرانی هر نوع سخن آهنگین که به آواز یا همراه سازها خوانده می‌شده است.
     ریشه: عربی
160. فاطیما
     معنی: فاتیما
     ریشه: عربی
161. فرانک
     معنی: پروانه، از شخصیت های شاهنامه، نام دختر برزین و زن بهرام گور، نام مادر فریدون پادشاه پیشدادی و همسر آبتین
     ریشه: فارسی
162. فرگل
     معنی: دارای شکوه و زیبایی گل
     ریشه: فارسی
163. فرمهر
     معنی: کسی که شکوه و عظمتی چون خورشید دارد.  اسم دختر
     ریشه: فارسی
164. فریال
     معنی: دارای اندام و هیکل باشکوه، قوی و باشکوه، مرکب از فر (شکوه) + یال (گردن، بالای بازو)
     ریشه: فارسی
165. فلورا
     معنی: الهه یا ایزد بانوی گل‌ها و همچنین ایزد بانوی فصل بهار
     ریشه: لاتین
166. کاترین
     معنی: پاک، بی آلایش
     ریشه: فرانسه
167. کارولین
     معنی: نام ناحیه ای در آمریکای شمالی
     ریشه: فرانسه
168. کاملیا
     معنی: گلی درشت و زیبا سفید و صورتی رنگ که در بهار ظاهر می شود.
     ریشه: فرانسه
169. کامیلا
     معنی: محافظ معبد، نام دختری جنگجو در افسانه تروا اسم دختر
     ریشه: لاتین
170. کیارا
     معنی: اندوه و ملالت، میل شدید به خوردن انواع خوردنی جات
     ریشه: فارسی
171. کیانا
     معنی: طبیعت
     ریشه: سریانی
172. کیمیا
     معنی: اکسیر، هر چیز نایاب و دست نیافتنی، افسون
     ریشه: فارسی
173. کیناز
     معنی: به کسر کاف، موجب افتخار پادشاه، دختری که پادشاه نازکش اوست، بانویی که در بین بزرگان عزیز است.
     ریشه: فارسی
174. گلاره
     معنی: مردمک چشم، به معنی هر دو چشم هم بکار می‌رود.
     ریشه: کردی
175. گلاسا
     معنی: مانند گل، مرکب از گل و پسوند مشابهت
     ریشه: فارسی
176. گلسان
     معنی: گلسا، مانند گل
     ریشه: فارسی
177. گلشید
     معنی: گل درخشان یا گلی که همچون خورشید می‌درخشد
     ریشه: فارسی
178. گلوریا
     معنی: فرانسه از لاتین، مجلل، بزرگ، سرافراز
     ریشه: لاتین
179. گندم
     معنی: دانه خوراکی غنی از نشاسته
     ریشه: اوستایی – پهلوی
180. لامیا
     معنی: نام شهری است از تسالی این شهر نام خود را به جنگ «لامیاک» که میان یونان و مقدونیه پس از مرگ اسکندر (۳۲۳) درگرفت داده است امروز لامیا شهری است نزدیک خلیج لامیا
     ریشه: عبری
181. لاوین
     معنی: نوازشگر، آواز خواندن همراه با نوازش
     ریشه: کردی
182. لعیا
     معنی: خسته، مهتر حوریان بهشتی
     ریشه: عبری
183. لنیا
     معنی: (فارسی- سنسکریت) دختر ملیح، نمکین، مرکب از لن (سنسکریت) + ی نسبت (فارسی) + الف تانیث
     ریشه: سنسکریت
184. لیانا
     معنی: بانوی درخشان و زیباروی، مرکب از لیان به معنای درخشان و الف تأنیث
     ریشه: فارسی
185. لیدا
     معنی: خانم، بانوی گرامی
     ریشه: لاتین
186. لیندا
     معنی: قشنگ، زیبا
     ریشه: لاتین
187. مَهشید
     معنی: پرتو ماه، ماهتاب
     ریشه: فارسی
188. مَهگل
     معنی: (مَه = ماه + گل)، ۱- گلِ ماه؛ ۲- (به مجاز) زیبارو
     ریشه: فارسی
189. مِهرسا
     معنی: (مهر = خورشید + سا (پسوند شباهت))، مثل خورشید؛ (به مجاز) زیبارو
     ریشه: فارسی
190. مِهرنیا
     معنی: (مهر = مهربانی، محبت + نیا)، از نژادِ مهربانان؛ ۲-(به مجاز) مهربان و با محبت
     ریشه: فارسی
191. ماتیسا
     معنی: ماهتیسا، در گویش مازندران ماه تنها
     ریشه: فارسی
192. ماریا
     معنی: مریم، ماریا نوعی گشتار آوا شناختی از مریم در زبان‌های اسپانیایی و آسیایی است.
     ریشه: عبری
193. مانِلی
     معنی: پری دریایی برایم بمان (بمان به نام علی، امام اول شیعیان)، در گویش مازندران بمان برایم، نامی دخترانه در شمال ایران، نام پسری در شعری از نیما یوشیج
     ریشه: فارسی
194. مانا
     معنی: (دخترانه و پسرانه) ماندنی، پایدار؛ (در پهلوی) مانند و مانند بودن
     ریشه: فارسی
195. مانیا
     معنی: (پسرانه و دخترانه) (در پارسی باستان) خانه، سرای، (در پهلوی) برابر با واژه ی مان به معنی خانه و مسکن، معرب از یونانی، دیوانگی، جنون
     ریشه: یونانی
196. ماهک
     معنی: خوبروی کوچک، معشوقک زیباروی و یا خوبروی دوست داشتنی
     ریشه: فارسی
197. ماهناز
     معنی: (ماه + ناز = قشنگ، زیبا) ماهروی زیبا
     ریشه: فارسی
198. مرسانا
     معنی: هدیه خداوند
     ریشه: عبری
199. ملیکا
     معنی: گروهی از گیاهان علفی چند ساله از خانواده‌ی گندمیان که خودرو هستند. معشوقه زئوس
     ریشه: یونانی
200. مونا
     معنی: تک، یکتا، در متون ایران باستان به مُحبَّت هم معنا شده است، گل یاس، امید
     ریشه: عربی
201. مهرآنا
     معنی: (مهر = محبت و دوستی، مهربانی + آنا (ترکی)= مادر)، مهربانی و محبت و دوستی مادر؛ (به مجاز) مهربان و بامحبت
     ریشه: فارسی
202. مهسان
     معنی: مهسا، مانند ماه، زیبا
     ریشه: فارسی
203. مهستا
     معنی: (مهست = بزرگترین، مهمترین + ا (پسوند نسبت))، (به مجاز) دختر بزرگتر و مهمتر؛ دارای قدر و مرتبه ی عالی.
     ریشه: فارسی
204. میترا
     معنی: مهر، خورشید؛ پیمان؛ مهر
     ریشه: اوستایی – پهلوی
205. نادیا
     معنی: امید، آرزو
     ریشه: فرانسوی
206. نارمیلا
     معنی: (ترکی- فارسی) شکوفه، غنچه، خصوصا شکوفه گل انار
     ریشه: فارسی
207. نارینا
     معنی: دختر ظریف، بانوی تر و تازه، همچنین دختر بر افروخته و آتشین
     ریشه: فارسی – عربی
208. نازلی
     معنی: ناز (فارسی) + لی (ترکی) دارای ناز و عشوه
     ریشه: فارسی
209. نانسی
     معنی: نام شهری در فرانسه
     ریشه: فرانسوی
210. نایریکا
     معنی: برگزیده، پسندیده، از اسامی قدیمی ایرانی
     ریشه: فارسی
211. نکیسا
     معنی: نام موسیقیدان مشهور در زمان خسروپرویز پادشاه ساسانی
     ریشه: فارسی
212. نگار
     معنی: نقش، تصویر، زیور، زینت، دختر یا زن زیباروی
     ریشه: فارسی
213. نگین
     معنی: سنگ قیمتی و زینتی که بر روی انگشتر، گوشواره، و جز آنها کار می‌گذارند.
     ریشه: فارسی
214. نگینا
     معنی: موسیقی، آواز
     ریشه: عبری
215. نوا
     معنی: صدای آهنگین، نغمه،آواز، نام یکی از لحنهای قدیم موسیقی ایرانی
     ریشه: فارسی
216. نورا
     معنی: نور (عربی) + ا (فارسی)، مؤنث انور درخشان، تابان
     ریشه: فارسی – عربی
217. نوژان
     معنی: درخت صنوبر و کاج
     ریشه: فارسی
218. نوشاد
     معنی: نام شهری که زیبارویان آن معروف بوده‌اند.
     ریشه: فارسی
219. نوشین
     معنی: شیرین، خوشایند، دلپذیر، گوارا، خوش گوار
     ریشه: فارسی
220. نونا
     معنی: برج حوت، نام مادر ابراهیم(ع)
     ریشه: سریانی
221. نیکا
     معنی: چه خوب است، خوشا، نام رودی در شمال ایران
     ریشه: فارسی
222. نیکو
     معنی: خوب، زیبا
     ریشه: فارسی
223. نیکی
     معنی: خوب بودن، خوبی، نیکوکاری، احسان
     ریشه: فارسی
224. نینا
     معنی: زیبایی، خوش اندامی و ظرافت
     ریشه: عبری
225. نیوشا
     معنی: شنوا، شنونده
     ریشه: فارسی
226. وانیا
     معنی: هدیه با شکوه خداوند
     ریشه: فارسی
227. ورونیکا
     معنی: نام تیره‌ای از گیاهان که پوپک از آن دسته است.
     ریشه: فارسی
228. وناز
     معنی: با وقار، متین
     ریشه: کردی
229. ونوس
     معنی: الهه زیبایی یونان، ستاره زهره
     ریشه: فرانسوی
230. ونوش
     معنی: گل بنفشه
     ریشه: کردی
231. ویانا
     معنی: فرزانگی، بخردی، دانایی
     ریشه: اوستایی پهلوی
232. ویدا
     معنی: آشکار و هویدا
     ریشه: فارسی
233. ویشکا
     معنی: نام روستایی نزدیک رشت
     ریشه: فارسی
234. وینا
     معنی: رنگارنگ، همچنین روشن و آشکار
     ریشه: فارسی
235. ویونا
     معنی: منسوب به وَیو، (به مجاز) عروس، دختری که عروس شده، نام روستایی در نزدیکی کاشان
     ریشه: فارسی
236. هانا
     معنی: پناه، نفس، امید، فریاد
     ریشه: فارسی
237. هلما
     معنی: ستاره درخشان
     ریشه: عربی
238. هلن
     معنی: فرانسه از یونانی روشنایی، نور، در اساطیر یونان همسر منلاس پادشاه اسپارت که جنگ تروا به خاطر او روی داد.
     ریشه: یونانی
239. هلنا
     معنی: هلن
     ریشه: یونانی
240. هلیا
     معنی: خورشید
     ریشه: یونانی
241. هلینا
     معنی: هلن، فرانسه از یونانی روشنایی، نور، در اساطیر یونان همسر منلاس پادشاه اسپارت که جنگ تروا به خاطر او روی داد.
     ریشه: یونانی
242. هورناز
     معنی: خورشید زیبا
     ریشه: فارسی
243. هیلدا
     معنی: نیرومند، قوی
     ریشه: لاتین
244. یافا
     معنی: زیبایی، جمال، نام شهری قدیمی در ساحل مدیترانه
     ریشه: عبری
245. یسنا
     معنی: پرستش، بخشی از اوستا
     ریشه: فارسی
246. یگانه
     معنی: صمیمی، همدل، یکرنگ، بی همتا، بی نظیر، تنها و منحصر به فرد
     ریشه: فارسی
247. لنا
     معنی: نصیب و بهره
     ریشه: عربی
248. یارا
     معنی: (دخترانه و پسرانه) توانایی، قدرت
     ریشه: فارسی

 

دکتر مهدی نباتی