تریاک شیره گیاهی یا عصاره شیری رنگ مترشحه از کپسول دانه نارس گیاه پاپاورا سومنیفروم، که در آن یک یا چند شکاف، افقی، عمودی یا مایل در نیمه پایینی کپسول ایجاد شده میباشد. این شکافها کانالهای شیره را باز نموده اما به جداره داخلی کپسول دانه ها لطمه نمیزنند به نحوی که شیره متوجه بخش داخلی نگردد. این بریدگیها در غروب ایجاد شده و عصاره خشک شده روز بعد، قبل از طلوع جمع آوری میگردد تا از تیره شدن بیش از حد تریاک در اثر قرار گرفتن در معرض خورشید اجتناب گردد. روشهای سنتی در کشورهای تولید کننده برای ایجاد بریدگی و جمع آوری متفاوت است.
تریاک خام به دست آمده به ترتیب فوق در کشورهای مبدأ به صورتهای مختلف و با وزنهای مشخص ارائه میشوند. اهمیت تریاک به عنوان دارو امروزه رو به کاهش است. زیرا از نظر درمانی تمایل بیشتر متوجه آلکالوئیدی خاص و محصولات حاصل از تبدیل نیمه سنتزی آنهاست که اثرشان توسط پزشک قابل کنترل میباشد. هرچند تقاضای جهانی برای تریاک هنوز بالاست. مورفین آلکالوئید اصلی تریاک است که تحت فرایندهای دیگر مبدل به مشتقات موثرتر و یا با اثر متفاوت مانند مشتقات کدئین، اتیل مورفین، مرفینان و یا آپومورفین میگردد.
تریاک از نظر فنی قابل توجه است. زیرا بافتهای گیاهی در آن موجود نیست. هرگونه باقیمانده بافتهای گیاهی از برگهای کپسول که در حین جمع آوری برای پوشانیدن تریاک استفاده میشود ناشی میشود و در نتیجه روشهای خاصی جهت استخراج را طلب مینماید. تریاک را میتوان به عنوان مثالی از تمام مجموعه عصاره ها یا رزینها و یا داروهای صمغی تلقی نمود. اینگونه داروها باید یا توسط خیساندن (استخراج شده تریاک و یا تنتور تریاک در DAB.8 را ملاحظه فرمایید) و یا توسط خیسانیدن و متعاقب آن پالایش نمودن (percolation) پس از آنکه گیاه پودر شده دارویی با حجم مساوی از ماده کمکی خنثی مانند ماسه دریا مخلوط گردید، استخراج شوند.