واژه عصاره به گونه های متفاوتی از محصولات دارویی گیاهی که توسط روشهای گوناگون ساخته و یا تهیه می شود اطلاق می گردد. بدین ترتیب ماهیت و روش تهیه عصاره های استخراج شده از میوه های تازه اسیدی توسط فشار با عصاره های غلیط (Succi inspissati) مانند آنهایی که با تغلیظ دقیق استخراج شده های آبی چون عصاره شیرین بیان (Succus Liquiritiae or concentrated Liquorice Juice) به دست می آیند متفاوتند. سایر عصاره های واقعی گیاهان مانند صبر زرد (Aloe)، تریاک یا لاستبک خام مطلقا تحت عنوان عصاره طبقه بندی نمی شوند.
عصاره استخراج شده با فشار (Press Juices)
اینها عصاره هایی اند که توسط فشردن میوه تازه یا بخشهای غنی از عصاره گیاه و در صورت ضرورت با افزودن مقدار کمی آب و گاها تخمیر تسریع شده حاصل می گردند.
هنگامی که بخشهای تازه گیاه خرد و له می شوند و خصوصا زمانی که این قسمتها برای مدتی نکهداری می شوند فرایندهای آنزیمی (که در میوه دست نخورده به علت جدا بودن آنزیم و سوبسترا ممکن نیست) رخ می دهند و اجزای اولیه موجود در گیاه تغییر می یابند. در صورتی که در مواد موجود چنین تغییراتی ایجاد شود و یا در حالاتی که به محصول خصوصیات برتر برای فرایند بعدی را اعطا گردد (مانند تخریب پکتینها) مطلوب می باشد. تخمیر الکلی قند غالبا به علت حضور همه جائی مخمرها صورت می گیرد. و این فرایند غالبا با افزودن مصنوعی مخمر تسریع می گردد.
برخی آنزیمها را میتوان به منظور مساعدت به شکست و تخریب پکتینها اضافه نمود. در صورتی که تغییرات کنترل نشده آنزیمی در اجزای اولیه موجود در گیاه رخ دهد ممکن است پایدارسازی ضرورت یابد. این با خشک نمودن سریع ماده تازه و یا تمهیداتی شامل تخریب آنزیم (Denaturation of Enzymes) مثلا با حرارت دادن کوتاه مدت گیاه در بیش از ۷۰ درجه سانتی گراد و یا با قرار دادن در معرض بخار الکل قابل حصول است.