Iranian Chemist شیمیدان ایرانی
شربت ها
محصولاتی با محتوای بالای قند میباشند که هنگامی که محتوی آب میوه یا استخراجهای الکلی باشند میتوان آنها را به عنوان محصولات گیاهی تلقی نمود. با دارا بودن طبیعت معطر غالبا به عنوان طعم دهنده ها (Flavours) استفاده میشوند. برخی مراکز افزودن پلی الکلها مانند سوربیتول، گلیسرول، شیره نشاسته (گلوکز) یا پلی اتیلن گلیکولها به منظور ممانعت از کریستاله شدن را مجاز میدانند. تعدادی از شربتهای اینچنینی در فارماکوپه های فعلی مذکورند.
شربت گالش انگورک (BP80)
این شربت از عصاره شفاف میوه و یا از عصاره تغلیظ شده آن که به صورت تجارتی موجود است قابل تهیه میباشد. عصاره تازه تهیه شده یا تجارتی تا دانسیته ۱/۰۴۵ گرم در میلی لیتر با آب تنظیم و ۷۰۰ گرم سوکروز در ۵۶۰ میلی لیتر از این محلول حل میشود. استفاده از اسید بنزوئیک به مقدار حداکثر ۸۰۰ قسمت در میلیون (W/W) و یا سدیم متابی سولفیت یا سولفیت مناسب دیگر حداکثر به مقدار ۳۵۰ قسمت در میلیون (W/W) به عنوان نگاهدارنده مجاز است افزودن رنگهای خوراکی مجاز نیز فاقد اشکال است.
شربت تمشک (BP80)
با رقیق نمودن یک حجم از عصاره تغلیظ شده تمشک با ۱۱ حجم از شربت شکر (۶۶/۷ درصد W/W) قابل تهیه است. افزودن رنگهای مجاز خوراکی بدون ایراد است.
شربت گیلاس (USP-XX-NFXV)
با حل نمودن ۸۰۰ گرم سوکروز در ۴۷۵ میلیلیتر از عصاره گیلاس توسط حرارت دادن ملایم در حمام آب قابل تهیه است. محلول سپس خنک شده و کف تشکیل شده جدا میشود. اتانول ۲۰ میلی لیتر و آب افزوده میگردد تا حجم نهایی به یک لیتر برسد.
