درمان خشکی واژن

تشخیص و در مان خشکی واژن

به طور معمول، دیواره های مهبل (واژن) با یک لایه نازک از مایع روغن کاری و پوشیده می شوند. هورمون استروژن به حفظ آن مایع کمک می کند و دیواره واژن را سالم، ضخیم و الاستیک نگه می دارد.

افت سطح استروژن باعث کاهش میزان رطوبت موجود می شود. ممکن است در هر سنی از دلایل مختلفی اتفاق بیفتد.

فقدان رطوبت واژن می تواند تأثیر زیادی در زندگی جنسی یک فردی بگذارد. خوشبختانه، چندین روش درمانی برای رفع خشکی واژن وجود دارد.

 

علل خشکی واژن

خشکی واژن از علائم شایع یائسگی است – و نزدیک به یک از هر سه زنی که در حال نزدیک شدن به تغییرات دوران یائسگی هستند مواجه میشوند. این امر پس از یائسگی حتی بیشتر متداول است. همچنین باعث می شود دیواره واژن نازک تر و کشش کمتری داشته باشد. به این آتروفی واژن گفته می شود.

میزان استروژن همچنین به دلیل موارد زیر نیز میتواند افت پیدا کند:

• زایمان و شیردهی
• پرتودرمانی یا شیمی درمانی برای سرطان
• برداشتن تخمدان ها
• داروهای ضد استروژن که برای درمان فیبرومهای رحمی یا اندومتریوز استفاده می شود

تشخیص

بعد از مشاهده هرگونه سوزش، خارش یا ناراحتی در ناحیه واژن، باید به پزشک یا متخصص زنان مراجعه کرد.

پزشکان معمولا معاینه لگن را انجام می دهند و واژن بیمار را از نظر هرگونه ضعف و قرمزی بررسی می کنند. این بررسی به رد سایر دلایل احتمالی از جمله عفونت واژن یا مجاری ادراری کمک خواهد کرد. پزشکان همچنین ممکن است سلولهای دیواره واژن یا دهانه رحم را برای انجام آزمایش پاپ اسمیر خارج کنند.

دارو

شایع ترین درمان خشکی واژن، درمان موضعی استروژن است. این روش درمانی، بخشی از هورمونی را که بدن فرد دیگر تولید نمی کند را جایگزین می کند. این روش به تسکین علائم واژن کمک می کند، اما به اندازه هورمون درمانی، استروژن را در جریان خون فرد قرار نمی دهد.

بیشتر خانمها از یکی از سه نوع استروژن واژن استفاده می کنند:

حلقه (استرینگ): فرد یا پزشک این حلقه نرم و قابل انعطاف را در مهبل وارد می کند که جریان ثابت استروژن را مستقیماً به بافت ها منتقل می کند. حلقه هر ۳ ماه یک بار تعویض می شود.

قرص (واژیفم): فرد از قرص یک بار در روز برای دو هفته اول درمان استفاده می کند. سپس این کار را دو بار در هفته انجام می دهد تا زمانی که دیگر نیازی به آن نداشته باشد.

کرم (استراک، پریمارین): فرد از اپلیکاتور استفاده می کند تا کرم را وارد واژن کند. معمولاً فرد باید به مدت یک الی دو هفته روزانه کرم را بمالد، سپس طبق دستور پزشک هفته ای یک یا سه بار انجام دهد.

هر محصول استروژن می تواند عوارض جانبی مانند خونریزی واژن و درد پستان داشته باشد. استروژن موضعی در موارد زیر توصیه نمی شود:

• فرد سرطان پستان داشته باشد، به ویژه اگر داروی مهار کننده آروماتاز ​​مصرف می کند
• سابقه سرطان آندومتر را داشته باشد
• خونریزی واژن دارد اما دلیل آن را نمی داند
• باردار هستند یا شیرده هستند

تحقیقات زیادی در مورد استفاده طولانی مدت از استروژن موضعی انجام نشده است، اما پزشکان معتقدند که این ماده بی خطر است.

 

سایر داروهای درمانی برای خشکی واژن

فرد می تواند از یک مرطوب کننده واژن مانند روغن گلیسیرین استفاده کند.

داروی خوراکی اوسپمیفم، که بافت واژن را ضخیم تر می کند. FDA هشدار می دهد كه اوسفنا می تواند آندومتر (آستر رحم) را ضخیم كرده و خطر سكته مغزی و لخته شدن خون را افزایش دهد.

قبل از رابطه جنسی وقت کافی صرف تحریک و برانگیختگی خود شود.

از روان کننده های آبی استفاده شود (آستروگلاید) برای لذت بردن بیشتر از مقاربت.

از استفاده از دوش آب، حمام حباب، صابون معطر و لوسیون در اطراف ناحیه حساس واژن خودداری شود. این کارها می توانند خشکی واژن را بدتر کنند.

 

دکتر مهدی نباتی متخصص طراحی، سنتز و فرمولاسیون داروهای نوین